Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/9720 Esas 2022/2677 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi


Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 12.12.2019 tarihli, 2019/153 Esas, 2019/178 Karar sayılı "düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin kararı davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 58.800 TL olduğu ve davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 63.266,82 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olmaması nedeniyle tebliğnamedeki davalı vekilinin temyiz isteminin miktar itibariyle kesinlikten reddine ilişkin görüşe iştirak edilmemiştir.
Tazminat talebinin dayanağı olan Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 2017/10397 soruşturma sayılı ve Gaziantep 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2017/131 Esas – 2018/149 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının anayasal düzeni ortadan kaldırmaya teşebbüs ve FETÖ/PDY silahlı terör örgütüne üye olma suçlarından 17.07.2016 – 03.10.2017 tarihleri arasında 443 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan soruşturma ve yargılama sonunda anayasal düzeni ortadan kaldırmaya teşebbüs suçundan 13.06.2017 tarihinde ek kovuşturmaya yer olmadığına karar verildiği, silahlı terör örgütüne üye olma suçundan beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 14.02.2019 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 540.674 TL maddi, 11.250.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 53.691,60 TL maddi, 80.537,40 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda maddi tazminatın 18.266,82 TL’ye, manevi tazminatın 45.000 TL’ye indirilmesi suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin hükmedilen tazminat miktarının eksik olduğuna, davalı vekilinin davanın reddi gerektiğine, hükmedilen tazminat miktarının fazla olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesinin 12.12.2019 tarihli, 2019/153 Esas, 2019/178 Karar sayılı düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme kısmen uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 06.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.