Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/1592 Esas 2022/2698 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, olay günü, gündüz vakti, meskun mahalde, sanığın sevk ve idaresindeki elektrikli bisiklet ile bölünmüş iki şeritli caddede, sol şeritte seyir halindeyken olay mahalline geldiğinde, geriden gelen trafiği kontrol etmeden, sol şeritten sağa doğru manevra yaptığı sırada, aracının sağ arka yan kısmına, yine aynı istikametten aynı yöne sağ tarafında seyreden sürücü ...’ın sevk ve idaresindeki motosikletin çarparak 31 metre sürüklenmesi sonucu sanığın asli kusurlu olarak ...’ın ölümüne neden olduğu olayda, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde; TCK'nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, asli kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu bir kişinin ölmesine neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayini yerine, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, süre tutum dilekçesi vererek kararı temyiz eden sanık müdafinin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık hakkında taksirle öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde uygulama maddesi olarak TCK’nın 85/1. maddesi yerine aynı Kanunun 85/2. maddesi gösterilmesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
2- Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulama maddesi olan TCK’nın 50/4. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün ilk paragrafında yer alan “85/2” ibaresinin çıkarılarak yerine “85/1” yazılması ve yine hükmün üçüncü paragrafında “50/1-a” ibaresinden önce gelmek üzere “TCK’nın 50/4 maddesi delaletiyle” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.