Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, iş akdinin işverence haksız nedenle feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece davalı .... (yeni unvanı ....) tarafından 4857 sayılı İş Kanunu"nun 25/II-e maddesi hükmüne göre iş akdi tazminatsız ve bildirimsiz feshedilmiş ise de, işverenin fesih gerekçelerinin 25/II-e maddesi hükmünde belirtilen nedenlere uygun düşmediği, dolayısıyla 25/II-e maddesine göre fesih koşullarının oluşmadığı anlaşıldığı, davalı işverenin fesih gerekçeleri ile yasa hükmünde yazılı sebepler uyuşmadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İş sözleşmesinin, işveren tarafından hatırlatıldığı halde işçinin görevlerini yapmamakta ısrar etmesi nedeniyle haklı olarak feshedilip feshedilmediği noktasında taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
4857 sayılı İş Kanununun 25 inci maddesinin (II) numaralı bendinin (h) alt bendinde, işçinin hatırlatıldığı halde görevlerini yapmamakta ısrar etmesi durumunda işverenin haklı fesih imkânının bulunduğu hükme bağlanmıştır.
İş görme edimi işçi tarafından işverenin verdiği talimatlara uygun olarak yerine getirilmelidir. İşverenin talimatlarının, bireysel ya da toplu iş sözleşmesi ile getirilebilecek sınırlamalar ile işçinin eğitimi, yeteneği ve takati gibi hususlara aykırılık oluşturmamalıdır.
1475 sayılı Yasada işçinin hatırlatıldığı halde görevlerini yapmaması haklı fesih nedeni olarak sayılmış ve işçinin bu anlık durumu yeterli görülmüşken, 4857 sayılı Yasa ile işçinin “görevi yapmamakta ısrar etmesi” kuralı getirilmiştir. Bu noktada işverenin hatırlatmasının ardından sadece bir kez görevi yapmama yeterli sayılmamalıdır. İşçinin görevi yapmama eylemi hatırlatmanın ardından devamlılık arz etmelidir.
İşveren tarafından fesih öncesinde, işçinin yapmakla yükümlü olduğu görevleri hatırlatılmalıdır. Bu hatırlatmanın sözlü ya da yazılı biçimde yapılması mümkündür. Bu konuda ispat yükü de işverendedir.
İşçinin görev tanımının, bireysel ya da toplu iş sözleşmesinde açıkça öngörülmüş olması işverenin hatırlatma yükümlülüğünü ortadan kaldırmaz.
İşçiye yapılacak hatırlatmada/uyarıda, işçiye yapması istenen görev açık biçimde bildirilmeli ve işin tamamlanmasına yetecek bir süre öngörülmelidir. Bildirimde, görevin hatırlatılması yeterlidir. Görevin gereklerinin yerine getirilmemesi durumunda iş sözleşmesinin feshedileceği hususunun ayrıca bildirilmesi gerekmez. Ancak, işveren tarafından işçiye bu yönde bir bildirim yapılmış ise, işçinin yeni bir eylemi gerçekleşmedikçe, önceki eylemlerine dayanılarak iş akdi feshedilemez.
İşçinin, verilen görevin bir kısmını yapmış olması halinde, bu davranışının nedenleri üzerinde durulmalı ve işverenin haklı fesih imkânının olup olmadığı, gerekirse uzman bilirkişilerce değerlendirilmelidir.
Çalışma koşullarında işçi aleyhine değişiklik niteliğinde olan görevlendirmelerin, 4857 sayılı Yasanın 22 nci maddesi uyarınca işçiyi bağlamayacağı açıktır. Bu kapsamda bir görevin yerine getirilmemiş olması işverene haklı fesih imkânı vermez.
Somut olayda, davacı davalının, iş akdini haksız olarak feshettiğini iddia etmiş, davalılar, davacının birçok kez ikaz edilmesine rağmen yapmakla ödevli bulunduğu görevleri yapmamakta ısrar etmesi nedeni ile haklı olarak iş akdinin feshedildiğini savunmuş, mahkemece davalılarıın fesih gerekçesi ile yasa maddesinin uyuşmadığı gerekçesi ile kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin kabulüne karar verilmiştir. Dosyada mevcut belgelerden, davacının daha önce 26.06.2009 ve 15.02.2011 tarihlerindeki eylemleri nedeni ile ikaz edildiği, son olarak 15.04.2011 tarihli tutanak ile çöp konteynırlarının boşaltılmadığının tespit edildiği anlaşılmıştır. Mahkemece sadece davalının Kanunun ilgili bendini yanlış yazması nedeni ile davalı tarafça yapılan feshin haksız olduğunun kabulü isabetli olmamıştır. Davalı 21.04.2011 tarihli fesih bildiriminde ve cevap dilekçesinde, feshe konu eylemleri açıkça belirtmiş, sadece davacının iş akdinin 4857 sayılı İş Kanunun 25/2-h bendi yerine 25/2-e bendine göre feshedildiğini açıklamıştır. Davacının eylemlerinin, davalıya haklı fesih imkanı verdiği sabit olup, kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile kabulüne karar verilmiş olması hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının davalılara iadesine, 28/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.