10. Hukuk Dairesi 2014/18032 E. , 2015/21614 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :İş Mahkemesi
.
Dava, iş kazasında sürekli işgöremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirin, 506 sayılı Kanunun 92. maddesinin uygulanması sonucu fiili ödemeye dönüşen miktarı sebebiyle oluşan fark kurum zararının, anılan Kanunun 26. maddesince tazmini istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dairemizin 2010/ 2420 – 2011/ 9016 sayılı onama ilamı ile kesinleşen ilk davada,15.6.2001 tarihinde gerçekleşen iş kazasının meydana gelmesinde davalı işverenin %60, kazalının %40 oranında kusurlu bulundukları, talebin ve hükmedilen miktarın Kurum zararının %60"ına ilişkin olduğu anlaşılmaktadır. İşbu ek davada, sigortalıya yaşlılık aylığı bağlanması sebebiyle, 506 sayılı Kanunun 92. maddesinin uygulanması sebebiyle, 01.02 2013 tarihinden itibaren sürekli işgöremezlik gelirinin yarıya indirildiği belirtilerek, bağlanan gelirin peşin sermaye değeri ile 01.02.2013 tarihine dek yapılan fiili ödeme miktarı toplamının kusur karşılığından, ilk davada hükmedilen miktarın düşülmesi suretiyle elde edilen bakiye Kurum zararı istenilmekte ise de;
Kurumun, sigortalıya bağladığı ilk peşin sermaye değerli gelirden fazlasını isteme hakkı bulunmadığı gibi; bağlanan gelirin kesildiği veya kesilmesi gereğinin, yargılama sürecinde ortaya çıktığı durumlarda; Kurumun ödemediği veya ödemeyecek olduğu gelir kesimini rücuan isteyemeyeceği yönü de, tazmine yönelik davada gözetilmesi gereken genel ilkeler arasında bulunmaktadır.
Dava konusu edilen gelirlerin, 506 sayılı Yasanın 92. maddesi (5510 sayılı Yasa’nın 54. maddesi) uyarınca indirildiğinin anlaşılması halinde; davalının tazminle sorumlu olduğu ilk peşin sermaye değerli gelir miktarı, gelirin başladığı
tarih itibariyle 506 sayılı Yasanın 92. maddesi (5510 sayılı Yasa’nın 54. maddesi) uyarınca indirilmiş hali üzerinden hesaplanan ilk peşin sermaye değerli gelir miktarına, indirme tarihine kadar yapılan fark (yarı) fiili ödeme miktarının da eklenmesi suretiyle belirlenecek miktar ile bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değerinin karşılaştırılması suretiyle belirlenmeli; anılan hesaplama sonucu ortaya çıkan miktar ilk peşin değerli gelirin altında ise bu miktar, üzerinde ise ilk peşin değer esas alınarak kusur karşılığına hükmedilmelidir.
Somut olayda, sigortalıya bağlanan gelirin ilk peşin değerinin kusur karşılığının ilk davada hüküm altına alınmasıyla, Kurumun tüm zararının karşılanmış olduğunun gözetilmemesi isabetsizdir.
Mahkemece, yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, davanın reddi yerine, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar tesisi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davalı avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 08.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.
