Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle ölüme neden olma suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 85/1, 62/1. ve 52/2. maddeleri uyarınca 12.100,00 Türk Lirası adli para cezasıyla cezalandırılmasına dair Kahramanmaraş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/07/2010 tarihli ve 2008/545 esas 2010/623 sayılı kararının Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 12/07/2013 tarihli ve 2012/25726 esas 2013/19098 karar sayılı ilâmı ile bozulmasını müteakip, yapılan yargılama neticesinde sanığın 5237 sayılı Kanunun 85/1, 62. ve 52/2. maddeleri uyarınca 12.100,00 Türk Lirası adli para cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin Kahramanmaraş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/03/2015 tarihli ve 2013/319 esas 2015/163 sayılı kararının Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 24/10/2018 tarihli ve 2016/13037 esas 2018/10136 karar sayılı ilâmı ile bozulmasını takiben, yeniden yapılan yargılama sonucunda sanığın değişen suç vasfı itibariyle görevi kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı Kanunun 257/2, 62/1. ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.500,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Kahramanmaraş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/03/2019 tarihli ve 2018/873 esas 2019/324 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi:
Dosya kapsamına göre,
Sanığın eylemine uyan görevi kötüye kullanma suçunda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 66/1-e. ve 257/1. maddelerine göre, asli zamanaşımı süresinin 8 yıl, olağanüstü zamanaşımı süresinin 12 yıl olduğu, bu hali ile sanığın 5237 sayılı Kanunun 66/1-e. ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihi olan 11/01/2007 ile kararın verildiği 21/03/2019 tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeksizin, sanık hakkında düşme kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 07/12/2020 gün ve 94660652-105-46-6953-2020-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrak tebliğ kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
28.12.2006 tarihinde doğan bebeğin, 09.01.2007 tarihinde rahatsızlandığı, ailesi tarafından önce Türkoğlu Merkez Sağlık Ocağına götürülerek burada Doktor Lütfi Çelik tarafından muayene edilip gribal enfeksiyon teşhisi konularak pediatri polikliniğine sevk edildiği, 10.01.2007 tarihinde Kahramanmaraş Kadın Doğum ve Çocuk Hastanesinde çocuk sağlığı uzman doktoru olarak görev yapan sanık Doktor ... tarafından yapılan muayene sonucu akut tonsilit teşhisi ile ilaç yazılarak evine gönderildiği ancak bebeğin rahatsızlığının arttığı, 11.01.2007 tarihinde yine Türkoğlu"nda bulunan Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Merkezi acil polikliniğine götürülerek burada sanık Doktor ... tarafından reçete edilen genta isimli iğnenin Doktor İstikbal tarafından bebeğe yapıldıktan 1 saat sonra bebeğin öldüğü olayda, düzenlenmiş adli ve tıbbi belgelerde bildirilen veriler Genel Kurulca değerlendirildiğinde; bebeğin muayenesini yaptıktan sonra yatışının yapılarak tedavisinin planlanmamasının tıp kurallarına uygun olmadığı cihetiyle çocuk hastalıkları uzmanı Dr. Oktay Rauf Tuncel’in kusurlu olduğunun belirtilmesi karşısında, sanık doktorun eylemi ile bebeğin ölümü arasında illiyet bağının kurulamadığı ancak akut tonsilit tanısı konulan bebeği müşaade altına almayıp eve gönderme şeklindeki tedavi planlaması yapan sanığın, kusurlu eyleminin TCK’nın 257/2. maddesinde düzenlenen görevi kötüye kullanma suçunu oluşturduğu, bu suçun ise TCK"nın 66/1-e. maddesi uyarınca 8 yıllık zamanaşımına tabi olduğu, dava zamanaşımını kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, bu sürenin 67/4. maddesi uyarınca en fazla yarı oranında uzayacağı, soruşturma izninin talep edildiği 24/01/2007 tarihi ile izin kararının itiraz incelemesinden geçerek kesinleştiği 22/05/2007 tarihi arasındaki sürede zamanaşımı durmuş ise de; suç tarihi olan 11/01/2007 tarihinden itibaren TCK’nın 66/1-e. ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımı, durma süresi de hesaplandığında 09/05/2019 tarihinde gerçekleşmiş olduğu dikkate alındığında, Kahramanmaraş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/03/2019 tarihli ve 2018/873 esas 2019/324 sayılı kararı ile sanık hakkında görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyet hükmü kurulmasında bir isabetsizlik görülmemekle,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen ihbarname bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görülmediğinden, Kahramanmaraş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/03/2019 tarihli ve 2018/873 esas 2019/324 sayılı kararının CMK"nın 309. maddesi uyarınca REDDİNE, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.09.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.