Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/2532 Esas 2019/4700 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/2532
Karar No: 2019/4700
Karar Tarihi: 13.11.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/2532 Esas 2019/4700 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, işçi ile şirket arasında yapılan hizmet sözleşmesi gereği davacının şirket işçisi olduğu ve davalının sorumluluğu bulunmadığı gerekçesiyle reddedilmiştir. Davacı vekili kararı temyiz etmiş, ancak temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararın dayandığı kanun maddesi 4857 sayılı İş Kanunu'dur. Harç alınmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
23. Hukuk Dairesi         2019/2532 E.  ,  2019/4700 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -

    Davacı vekili, dava dışı personel tarafından müvekkiline açılan Nevşehir 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/305 Esas sayılı dava dosyası neticesinde davanın kabulüne karar verildiği, dava dışı personel ..."a ödeme yapıldığını oysa 4857 Sayılı Yasa kapsamında müvekkilinin işveren sayılmadığını, ödenen bedelden davalı şirketin sorumlu olduğunu ileri sürerek dava dışı personele ödenen paranın ödeme gününden itibaren faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, dava dışı ... ... Sosyal Hizmetler Eğitim Tic. Ltd. Şti. işçisi olarak gösterilmiş ise de gerçekte masa başı iş yapmasının söz konusu olması nedeniyle bu işçi yönünden Yargıtay asıl-alt işveren ilişkisi bulunmadığını ..."ın davacı üniversite işçisi olduğuna karar vermiş, dolayısıyla davalının sorumluluğu bulunmadığı ve hizmet sözleşmesi gereği davacının işçisi olduğunun kabulü gerektiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
    Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi uyarınca davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 13.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.