Edimin ifasına fesat karıştırma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/13422 Esas 2018/2 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Edimin ifasına fesat karıştırma
HÜKÜM : Sanıklar ... ve ... hakkında mahkumiyet, diğer sanıklar hakkında beraat



Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar ... ve ... haklarında kurulan beraat hükümleri ile sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ..."in teslim edilmesi gerekenden farklı nitelikteki yakıtı teslim etmesi şeklinde kabul edilen eylemi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 236/2-a maddesi delaletiyle 236/1. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, aynı Yasanın 236/2-a,b maddeleri delaletiyle TCK"nın 236/1. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi sonuca etkili görülmemiş, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren TCK"nın 53. maddesiyle ilgili iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün bulunmuştur.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan kurulan mahkumiyet hükmü ile delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen sanık ... müdafii ve katılan kurum vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ayrı ayrı ONANMASINA,
Sanıklar ... ve ... haklarında kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
-2-
Olay tarihinde Erzincan Sosyal Hizmetler İl Müdürü ve yardımcısı olan sanıkların, kurumun elektrik borçları ile piyasaya olan borçlarını kapatabilmek amacıyla yakıt ihalesini kazanan sanık ..."ten kuruma verilecek yakıtın eksik teslim edilmesi ve aradaki farkın da nakit olarak borçların ödenmesi için sanık ..."a verilmesi şeklindeki eylemlerinin görevi kötüye kullanma suçunu oluşturacağı, bu suçun ise 5237 sayılı TCK"nın 257/1. maddesinde öngörülen cezasının tür ve miktarına göre aynı Kanunun 66/1-e maddesinde yazılı 8 yıllık asli zamanaşımı süresine tabi olduğu, sanıklar yönünden zamanaşımını son kesen işlem olan 28/12/2006 tarihli sorguları ile inceleme günü arasında sözü edilen sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükümlerin 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE,
Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Yakıt ihalesini kazanan firmada şoför olarak çalışan sanığın, firma sahibi sanık ... ile fikir ve eylem birliği içerisinde ihale şartnamesinde yazılı nitelikten farklı yakıtı kuruma teslim ederek edimin ifasına fesat karıştırma suçunu işlediği kabul olunan olayda, sanığın şoför olarak firma sahibinin emir ve talimatları doğrultusunda belirtilen yakıtı alarak teslim etme görevi bulunduğu, somut olayda da talimat doğrultusunda yakıtı rafineriden alarak kuruma teslim etmek üzere Erzincan iline gittiği nazara alındığında, kuruma teslim edilen yakıtın düşük kalitede olduğunu bildiğine ve diğer sanık ... ile birlikte hareket ettiğine dair delilin bulunmadığı, sevk irsaliyesini yetkililerin istemesi halinde göstermeyip firma sahibine bildirmesi yönündeki talimatın da yakıtın niteliğinin sözleşmeye aykırı olduğunu bildiğini göstermeyeceği, edimin ifası sürecinde görevi olmayan ve yüklenici konumunda da bulunmayan sanık ..."nin beraatine karar verilmesi yerine yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
Sanığın teslim edilmesi gerekenden farklı nitelikteki yakıtı teslim etmesi şeklinde kabul edilen eylemi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 236/2-a maddesi delaletiyle 236/1 maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, aynı Yasanın 236/2-a,b maddeleri delaletiyle TCK"nın 236/1 maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren TCK"nın 53. maddesiyle ilgili iptal kararının nazara alınmaması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan kurum vekili ve sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.