Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/1560 Esas 2022/2740 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Yasaya muhalefet
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanması ile,
2863 sayılı Kanunun 65/b, TCK’nın 62, 52/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonunda sanığın, anılan Kanunun 2863 sayılı Kanunun 65/b, TCK’nın 62, 52/2, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı CMK'nın 231/5. maddesi uyarınca sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca sanığın 5 yıl denetim süresine tabi tutulmasına dair Didim (Yenihisar) 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/07/2010 tarih 2010/253 Esas 2010/537 Karar sayılı kararının 20/08/2010 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde, 22/11/2014 tarihinde trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği, Didim (Yenihisar) 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.01.2015 tarih, 2014/607 esas 2015/5 karar sayılı kararı ile anılan suçtan sanığın mahkumiyetine karar verildiği, hükmün 05/02/2015 tarihinde kesinleştiği, ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün, 5271 sayılı CMK'nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanmasına dair Didim (Yenihisar) 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/05/2015 tarihli ve 2015/188 Esas 2015/342 Karar sayılı ilamını kapsayan dosya incelendi;
Sanığın, haklarında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen temyiz dışı diğer sanıklarla birlikte, İzmir II nolu Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulunun 14.12.1994 tarih ve 4448 sayılı kararı ile tescil edilen Dilek Yarımadası Büyük Menderes Deltası Milli Parkı 1. derece doğal sit alanında bulunan Didim ilçesi Akköy köyü Taşburun mevkiinde bir adet reklam tabelası diktikleri sırada yakalandıkları iddiasıyla açılan kamu davası ile ilgili olarak; 14/04/2010 tarihli olay yeri görgü ve tespit tutanağında sanığın, ve yanındaki diğer iki kişinin suça konu yerde derin bir çukur açtıkları, 1 adet gri renkli 390 cm boyunda 20 cm çapındaki demir boruyu çukura dik bir vaziyette koydukları ve çevresini taşlarla doldurdukları, kolluk kuvvetlerince demir borunun ve “Barış Emlak Ofisi” yazılı 110 cm genişliğinde ve 230 cm uzunluğundaki reklam tabelasının muhafaza altına alındığının belirtildiği, sanığın aşamalardaki savunmalarında sit alanı olduğunu bilmediklerini, o bölgedeki diğer reklam panolarını görünce sorun olmayacağını düşündüklerini, sadece direğini diktiklerini, yasak olduğunu öğrenince onu da söktüklerini belirttiği, sit kararının mahallinde ilan edildiğine dair ilan tutanklarının dosya kapsamında bulunması karşısında sanığın fiziki müdahalede bulunduğu yerin sit alanında olduğunu bildiğinin kabulünde zorunluluk bulunduğu, yerinde yapılan inceleme sonucu düzenlenen 16.04.2010 tarihli tutanakta; suça konu yerin 1. derece doğal sit alanında kaldığı, tabelanın önceden söküldüğü, sadece 1 adet metal bağlantı ayağının mevcut olduğu belirtildiği anlaşılmakla;
Olay yerinde arkeolog, fen ve inşaat mühendisi bilirkişi refakatinde keşif yapılıp, metal bağlantı ayağı da dahil olmak üzere davaya konu müdahalelerin tamamen ortadan kaldırılıp kaldırılmadığının tereddütsüz şekilde belirlenmesi, ortadan kaldırılmış olması ve sit alanında zarar meydana gelmemesi halinde atılı suçun manevi unsuru oluşmayacağından sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, eksik araştırma ve hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.