Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2513 Esas 2020/3363 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2513
Karar No: 2020/3363

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2513 Esas 2020/3363 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nde yapılan muhakeme sonucunda, düzenlenen karar davacı-karşı davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, tedbir ve yoksulluk nafakası ile ziynet alacağı yönünden temyiz edildi. Ancak, erkeğin ziynet alacağı talebi kabul edilmiş olsa da miktarın 58.800,00 TL'yi geçmemesi nedeniyle temyiz edilemediği ve ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddedilmesi gerektiği kararlaştırıldı. Ayrıca, boşanma davası yönünden yapılan temyiz isteği de yerinde bulunmayarak reddedildiği ve usul ve kanuna uygun olan hükmün onandığı belirtildi. Kararın kanuni dayanağı ise Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi ve Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesidir.

2. Hukuk Dairesi 2020/2513 E. , 2020/3363 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma - Ziynet Alacağı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, tedbir ve yoksulluk nafakası ile ziynet alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-karşı davalı erkeğin ziynet alacağına ilişkin temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK"nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun"un 44. maddesi ile de 6100 Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu"nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme orgumda artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "58.800,00 TL" olarak belirlenmiştir. Somut olayda mahkemece 11.865,40 TL ziynet alacağı talebinin kabulüne karar verilmiş olup, bölge adliye mahkemesince ziynet alacağı davasına yönelik verilen karar kesindir. Bu nedenle, erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davacı-karşı davalı erkeğin boşanma davası yönünden temyiz itirazlarına hasren yapılan incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün, yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, davacı-karşı davalı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin yukarıda l. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 29.06.2020 (Pzt.)