Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/12336 Esas 2022/2747 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Davanın niteliğine göre, davacı vekilinin duruşmalı inceleme isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 318. maddesi gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Davanın tümüyle reddine karar verilmesi karşısında, kendisini vekil ile temsil ettiren davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, temyiz eden sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Davacının 20.000,00 TL maddi, 30.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, 5271 sayılı CMK'nın 141/1-d maddesinde, kanuna uygun olarak tutuklandığı halde makul sürede yargılama mercii huzuruna çıkarılmayan ve bu süre içinde hakkında hüküm verilmeyen kişilerin tazminat isteyebileceğinin vurgulandığı, bu kapsamda tazminat talebinin dayanağı olan Adana 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2019/136 Esas - 2012/26 Karar sayılı ceza dava dosyasına ilişkin olarak davacının silahlı terör örgütüne üye olma suçundan 11.02.2009 - 26.06.2009 tarihleri arasında 135 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, Adana Cumhuriyet Başsavcılığının 2008/1046 Esas numaralı iddianamesinin 14.05.2009 tarihinde düzenlendiği, davacı hakkında, Adana 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2019/136 Esas - 2012/26 Karar numaralı dosyasında 03.04.2012 tarihinde mahkumiyet hükmü kurulduğu, hükmün temyiz edildiği, Yargıtay 16. Ceza Dairesince hükmün 07.10.2015 tarih 2015/1272 - 2015/3207 sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği görülmekle, dosya içerisinde bulunan evrakların incelenmesinde; davacıya (sanığa) atfedilen suçun ciddi ve ağır olması, atılı suça ilişkin olarak yapılan yargılamadaki, delillerin sayı ve niteliği, birleşen dosyaların varlığı, yargılanan eylemlerin sayısı, sanık sayısı ve eylemlerin niteliği ile davacının yargılandığı suçtan yaklaşık 135 gün gözaltında ve tutuklu kaldıktan sonra mahkumiyetine dair hüküm tesis edildiğinin görülmesi karşısında, davacının makul sürede yargılama mercii önüne çıkarıldığı ve hakkında gerek bozmadan önce gerekse bozmadan sonra makul süre içinde hüküm verildiği, tutukluluk ve kovuşturma sürelerinin makul olduğu anlaşılmakla davacının uzun yargılamaya ilişkin tazminat talebinin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; mahkemece davacı lehine tazminat isteme şartlarının oluşmadığı gerekçeleri gösterilerek davanın reddine karar verilmesinde usul ve kanuna aykırı yön bulunmadığından, davacı vekilinin, makul sürede davacı hakkında hüküm tesis edilmediğinden lehine tazminata hükmedilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 11.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.