Esas No: 2022/1598
Karar No: 2022/2808
Karar Tarihi: 11.04.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/1598 Esas 2022/2808 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacının 1359 gün boyunca koruma tedbirleri nedeniyle el konulan kamyona kaçak orman emvali nakletme, biçme, işleme, kabul etme, kullanma, satma, satın alma veya bulundurma suçundan beraat etmesine rağmen 114.000 TL maddi ve 8.000 TL manevi tazminat talebinin kabul edilmesi ve davalıdan 101.146,67 TL maddi tazminatın ödenmesine karar verilmesi üzerine yapılan istinaf başvurusunun esastan reddedildiği belirtilmektedir. Kanun maddeleri olarak ise 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesi ile tazminatın el koyma tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz oranı belirlenmiş, 304/1. maddesi ile de dosyanın Malatya 3. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesi ve kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi'ne iletilmesi kararlaştırılmıştır.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddi
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 07.02.2018 tarihli, 2018/105 Esas, 2018/451 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Adana 5. Sulh Ceza Mahkemesinin 2010/2330 Esas – 2011/2488 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacıya ait kamyona kaçak orman emvali nakletme, biçme, işleme, kabul etme, kullanma, satma, satın alma veya bulundurma suçundan 15.11.2010 – 05.08.2014 tarihleri arasında 1359 gün süre ile el konulduğu, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 23.01.2014 tarihinde kesinleştiği, el koyma tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 114.000 TL maddi, 8.000 TL manevi tazminatın el koyma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece manevi tazminat talebinin reddine, 101.146,67 TL maddi tazminatın el koyma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin davanın reddi gerektiğine, hükmedilen tazminat miktarının fazla olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin 07.02.2018 tarihli, 2018/105 Esas, 2018/451 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Malatya 3. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na GÖNDERİLMESİNE; 11.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
