Esas No: 2021/8365
Karar No: 2022/2815
Karar Tarihi: 11.04.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/8365 Esas 2022/2815 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, anayasal düzeni zorla ortadan kaldırmaya teşebbüs suçundan 6223 gün gözaltında, tutuklu ve hükümlü kalmış, yeniden yapılan yargılama sonucu beraat etmiştir. Davacı, gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte toplam 1.055.000 TL maddi, 2.000.000 TL manevi tazminat talep etmiştir. Yerel mahkeme, davacı lehine 92.925,56 TL maddi, 300.000 TL manevi tazminata hükmetmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi, manevi tazminatı 150.000 TL'ye indirmiş ve diğer tazminatları ise onaylamıştır. Temyiz başvurusu sonucu, istinaf başvurusunun esastan reddedilmiştir ve karar İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmiştir. 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMİŞTİR.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 05.12.2018 tarihli, 2018/2996 Esas, 2018/3645 Karar sayılı "düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karar davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 2016/230 Esas – 2017/100 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının anayasal düzeni zorla ortadan kaldırmaya teşebbüs suçundan 10.06.1999 – 22.06.2016 tarihleri arasında 6223 gün gözaltında, tutuklu ve hükümlü kaldığı, yeniden yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 01.06.2017 tarihinde kesinleştiği, tahliye tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 1.055.000 TL maddi, 2.000.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 92.925,56 TL maddi, 300.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda hükmedilen manevi tazminat miktarının 150.000 TL’ye indirilmesi suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde;
Maddi tazminatın, davacının gözaltında, tutuklu ve hükümlü kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan ‘’100.026,60’’ TL yerine, hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak bu miktarın altında kalacak şekilde ‘’92.925,56’’ TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine eksik maddi tazminata hükmolunması temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin davanın reddi gerektiğine, hükmedilen tazminat miktarının fazla olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesinin 05.12.2018 tarihli, 2018/2996 Esas, 2018/3645 Karar sayılı düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 11.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
