Tefecilik - silahla yağma - cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/404 Esas 2020/1861 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/404
Karar No: 2020/1861
Karar Tarihi: 10.11.2020

Tefecilik - silahla yağma - cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/404 Esas 2020/1861 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararında, sanığın tefecilik suçunu işlediği ve hüküm giymesi gerektiği belirtilmektedir. Sanık, mağdura borç para vermek yerine tefecilik yaparak kazanç sağlamıştır. Ancak mahkeme, yanılgılı ve oluşa uygun düşmeyen gerekçelerle sanığın beraatine karar vermiştir. Kararın bozulmasına ve Hazine vekilinin davaya katılma hakkının kısıtlanmasına ilişkin CMK maddeleri de açıklanmıştır.
CMK 234/1-b: Davaya katılma hakkı olan müdahilin kovuşturma evresinde duruşmadan haberdar edilmesi gerekmektedir.
CMK 233: Müdahil, duruşmalara katılabilir ve delilleri sunabilir.
CMK 237/2 ve 260/1: Davaya katılma kararının verilmesinden sonra müdahil tüm haklarını kullanabilir.
5320 sayılı Kanunun 8/1: Yargıtay kararlarının bozulması mümkündür.
CMUK 321: Kararların bozulması mümkündür.

9. Ceza Dairesi 2020/404 E. , 2020/1861 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik, silahla yağma, cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
Hüküm : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi:
Yağma suçu yönünden Hazine vekilinin temyiz istemi bulunmadığından tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında tefecilik suçundan kamu davası açıldığı, Hazinenin bu suçun mağduru olduğu, bu sıfatının gereği olarak CMK"nın 234/1-b maddesi gereğince kovuşturma evresinde sahip olduğu davaya katılma ve öteki haklarını kullanabilmesi için duruşmadan haberdar edilmesi gerektiği halde, Ağır Ceza Mahkemesince duruşma gününün Hazineye tebliğ edilmemesi suretiyle CMK"nın 233 ve 234. maddelerine aykırı davranılarak davaya katılma hakkının kısıtlandığı, Hazineye yalnızca gerekçeli kararın tebliğ edildiği ve Hazinenin 02/07/2015 havale tarihli dilekçesi ile hükümleri temyiz ettiği ve katılma iradesini bu suretle ortaya koyduğu anlaşılmakla, CMK"nın 237/2 ve 260/1. maddeleri gereğince Hazinenin davaya katılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Mağdur ..., sanık ..."den 25/12/2012 günü 1 ay sonra ödemek üzere 1.500 TL borç istediği, onun kendisine "1.500 TL veririm, 1 ay sonra 2.000 TL olarak geri alırım" dediğini, kendisinin bunu kabul etmesi üzerine 26/12/2012 günü bürosunda 1.500 TL verip 2.000 TL senet aldığını iddia etmiş ve bu nedenle sanığın tefecilik suçu işlediği iddia edilmiş, sanık şikayet üzerine yakalandığı gün polise verdiği ifadede mağdura borç verdiğini inkar ederken daha sonra aynı gün Cumhuriyet savcısına verdiği ifade de 1.500 TL değerinde altın verdiğini kabul etmiş, sanığın evinde yapılan aramada mağdurun para alırken verdiğini söylediği ve iddiasını doğrulayan 2.000 TL senet yerine imzasını taşıyan boş senet ele geçirilmiş olmakla, bir kez kazanç karşılığı ödünç para verilmesinin tefecilik suçunu oluşturması nazara alındığında, tüm dosya kapsamından sanığın kazanç sağlamak için tefecilik fiilini işlediği, yüklenen suçun tüm unsurlarıyla oluştuğu gözetilmeden, mahkumiyeti yerine dosya kapsamı ve oluşa uygun düşmeyen gerekçelerle yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 10/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.