MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

I-Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;

Sanık ... hakkında hakaret suçundan hükmolunan doğrudan adli para cezasının miktarı bakımından, 14/04/2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, üç bin liraya kadar olan mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olması ve temyiz kabiliyetinin de bulunmaması nedeniyle sanık ... savunmanının temyiz isteğinin CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,

II- Sanıklar ... ve ... hakkında yağma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;

Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Müştekinin aşamalardaki beyanlarında, kendisine ait hurda çuvalını vermek istemediği halde sanıkların çuvalı alarak kendi araçlarına koyduklarını, ancak bu sırada kendisine vurmadıklarını ve tehdit etmediklerini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, yağma suçunun unsuru olan cebir ve tehdidin ne şekilde oluştuğu denetime olanak verecek şekilde açıklanıp gösterilmeden, yerinde ve yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde yağma suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,


Kabule göre de;

Sanıkların, yakınanın yol üzerinde geçişini engelleyecek şekilde önceden engeller koyarak ve tertibat alarak yolunu kesmek biçiminde bir hareketlerinin bulunmadığı ve bu bağlamda yol kesmekten söz edilemeyeceği gözetilmeden, sanıklar hakkında TCK"nın 149/1. maddesinin (c) bendinin yanı sıra uygulama koşulları olmayan (d) bendine de yer verilerek temel cezanın tayini,

Bozmayı gerektirmiş sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, sanıkların ceza süresi bakımından kazanılmış haklarının korunmasına, 27.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.