Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/10347 Esas 2022/2774 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 8.820,00 TL maddi tazminatın el koyma tarihi olan 09.09.2009 tarihinden işletilecek yasal faizle birlikte davalı hazineden alınarak davacıya verilmesine


Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Gürpınar 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/121 Esas – 2010/431 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan yetkilisi olduğu şirkete ait 2.180 kg çaya 09.09.2009 tarihleri arasında el konulduğu yapılan yargılama sonunda beraatine ve el konulan çayların sahibine iadesine hükmedildiği, hükmün 26.12.2013 tarihinde kesinleştiği, elkoyma tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 250.000,00 TL maddi, tazminatın el koyma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 8.820,92 TL maddi tazminatın el koyma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin ve davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacı Çağlar Dış Ticaret Ltd. Şti.'ye ait olan 2.180 kg çaya kaçakçılık suçundan yürütülen yargılama kapsamında 09.09.2009 tarihinde el konulup, 06.07.2010 tarihinde beraatine karar verilmesi ile sahibi olan ...’e iade edilmesine karar verildiği, verilen kararın 26.12.2013 tarihinde kesinleştiği, Van Gümrük Müdürlüğünün cevap yazısına göre söz konusu çayların imha edilerek tasfiye edildiği ve karşılığında 2.180,00 TL ödendiğinin belirtilmesi karşısında, davacının iade edilemeyen 2.180 kg çayın el koyma anındaki piyasa koşullarına uygun fiyatı esas alınarak ve ayrıca el konulan ürünün tasfiye edilmesi sonucu elde edilen ve davacı tarafa ödenen tasfiye bedelinin düşülerek talep uyarınca el koyma anından itibaren yasal faizi ile birlikte hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekili ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 11/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.