Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5506 Esas 2022/2818 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davalı vekilinin temyiz isteminin reddi

Davalı vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 47.530 TL olduğu ve uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan 16.08.2006 – 10.05.2007 tarihleri arasında 267 gün gözaltında ve tutuklu kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 9.418,99 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 21.02.2018 tarih, 2018/4779 Esas – 2018/623 Karar sayılı "düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" dair kararı, davalı açısından 6100 sayılı HMK’nın 24/11/2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin a bendinde yer alan temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre kesin nitelikte olması sebebiyle, davalı vekilinin temyiz talebinin reddine ilişkin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesinin, 25.05.2018 tarih ve 2018/4779 Esas – 2018/623 Karar sayılı ek karara yönelik davalı vekilinin CMK'nın 296/2. maddesi gereğince yaptığı temyiz isteminin, CMK'nın 302/1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE; dosyanın gereği için İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 11.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.