Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/7154 Esas 2022/2778 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK'nın 89/4, 62/1,50/1-a, 52/2. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 21:00 sıralarında katılan ...’in sevk ve idaresindeki otomobil ile olay mahalli olan kavşağına geldiğinde, karşı yönden düz gelen trafiği kontrol etmeden sola doğru dönüş yaptığı sırada; karşı yönden doğru düz seyreden sanık ...’ın sevk ve idaresindeki otomobile çarpması neticesinde 8 kişinin vücudunda herhangi bir patolojik bulgu tespit edilmeksizin yaralandığı olayda; katılan ...’in sevk ve idaresindeki otomobil ile kavşaktan sola dönmeden evvel yeterli mesafeden sinyalini vermesi, şeridinin soluna yanaşması,karşı yönden düz gelen aracın olmadığına emin olduktan sonra dönüşe geçmesi gerekirken bütün bunlara dikkat etmediği, ilk geçiş hakkını düz gelen araca vermediği olayda dikkatsiz ve özensiz davrandığından asli kusurlu; sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile kavşağa yaklaşmadan evvel süratini azaltmadığı,sola dönüş yapan otomobile çarpmadan evvel etkili fren ve direksiyon tedbirine başvurmadığı olayda dikkatsiz ve özensiz davrandığından tali kusurlu olduğu anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
Sanık hakkında hükmolunan 5 ay kısa süreli hapis cezası adli para cezasına çevrilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının kararda belirtilmemesi ve 5271 sayılı CMK'nın 232/6. maddesi hükmüne aykırı olarak para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hükümde 52/4. bendi yerine TCK 52/2. bende atıf yapılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin fıkrasına "150 tam gün karşılığı" ibaresinin eklenmesi ve taksitlendirmeye ilişkin fıkrada "52/2" ibaresi çıkarılarak yerine "52/4" yazılmak suretiyle hükmün isteme uygun olarak; DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.