MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işveren işyerinde 01.03.2012-03.09.2012 tarihleri arasında net 4.500,00 TL ücretle çalıştığını ve çalışması boyunca toplam 3.550,00 TL ücret ödendiğini ileri sürerek, ödenmeyen ücret alacağını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının 28.03.2012 tarihinde işe başladığını ve bu tarihten sonra 41 gün çalıştığını, çalışmasının Sosyal Güvenlik Kurumuna bildirilenden daha az olduğunu, davacının ücretinin günlük 150,00 TL "ye geldiğini, 41 gün karşılığı 4.600,00 TL ücrete hak kazandığını, davacı için ödenen 2.450,00 TL otel masrafı ile birlikte toplam 5.900,00 TL ücret ödendiğini ve ödenmeyen ücret alacağı bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının brüt 4.500,00 TL ücretle çalıştığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanun"unda 32. maddenin ilk fıkrasında, genel anlamda ücret, bir kimseye bir iş karşılığında işveren veya üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve para ile ödenen tutar olarak tanımlanmıştır.

Somut olayda; davacı işçi davalı işveren işyerinde net 4.500,00 TL ücretle çalıştığını ileri sürerken; davalı işveren davacının günlük ücretinin 150,00 TL"ye denk geldiğini ve 41 günlük çalışması karşılığında 4.600,00 TL ücrete hak kazandığını savunmuştur. Dosyadaki 18.02.2012 tarihli iş sözlemesinde davacının ücretinin 4.500,00 TL olarak kararlaştırıldığı anlaşılmaktadır. Taraf tanıkları da davacının 4.500,00 TL ücretle çalıştığını beyan etmişlerdir. Gerek iş sözleşmesindeki düzenleme ve gerekse tanık anlatımlarından, davacının brüt değil net ücretinin 4.500,00 TL olduğu sonucuna ulaşılmaktadır. Bu durumda, davacının ücret alacağı net 4.500,00 TL ücret aldığı kabul edilerek hesaplanıp hüküm altına alınmalıdır. Eksik inceleme ile sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacının hizmet süresi hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda; davacı işçi davalı işveren işyerinde 01.03.2012-03.09.2012 tarihleri arasında kesintisiz olarak çalıştığını ileri sürerken; davalı işveren davacının 28.03.2012 tarihinde işe başladığını ve bu tarihten sonra 41 gün çalıştığını, çalışmasının Sosyal Güvenlik Kurumu"na bildirilenden daha az olduğunu savunmuştur. Davacının sigortalı hizmet cetvelinin incelenmesinden 28.03.2012-16.04.2012 ve 26.05.2012- 21.09.2012 tarihleri arasında davalı işverenden çalışmalarının bildirildiği; 28.03.2012 ve 26.05.2012 tarihli işe giriş bildirgeleri ile 16.04.2012 ve 21.09.2012 tarihli işten ayrılış bildirgeleri bulunduğu anlaşılmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda da sosyal güvenlik kurumu kayıtlarına itibar edilerek davacının 116 gün çalışması olduğu kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Ancak, yargılama sırasında dinlenen davalı tanığı ..., davacının altı ay kadar davalı işyerinde çalıştığını bildirmiş olup, beyanı davacı iddiasını destekler niteliktedir. Davalı savunmasının sosyal güvenlik kurumu kayıtları ile dahi örtüşmediği ve davalı tanığının davacı iddiasını destekler mahiyetteki beyanı dikkate alındığında; davacının talebi gibi kesintisiz olarak çalıştığının kabulü gerekir. Davacının davalı işveren işyerinde 01.03.2012-03.09.2012 tarihleri arasında kesintisiz olarak çalıştığı kabul edilerek ücret alacağı hesaplanmalıdır. Eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.