Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2020/5067 Esas 2021/5491 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesinin 8. Hukuk Dairesinin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Bursa 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2017/495 E. - 2018/96 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra Bursa 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2017/495 Esas 2018/96 Karar sayılı kararının incelenmesinde;
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arsa niteliğindeki Osmangazi İlçesi, ... Mahallesi 2435 ada 4 parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 11/1-g maddesi uyarınca emsal karşılaştırması yapılarak, üzerindeki yapılara ise aynı Kanunun 11/1-h maddesi uyarınca resmi birim fiyatları esas alınıp yıpranma payı düşülerek değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
1- Tespit edilen kamulaştırma bedeli 226.005,40-TL’ye 03.02.2018 tarihinden karar tarihi olan 22.03.2018 tarihine kadar yasal faiz işletilmesine karar verilmesi gerekirken bedelin depo edildiği 09.03.2018 tarihine kadar işleyen faiziyle depo edilmesi,
2-Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin 12055/17 numaralı başvuru sonucu verilen 23.10.2018 tarihli kararı ve Anayasa Mahkemesinin 2016/9364 başvuru numaralı, 01.06.2019 gün 30791 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan kararı da göz önüne alındığında davacı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru değil ise de; bu yanılgıların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının;
a-1 nolu bendinin 1. paragrafındaki (226.005,40-TL olarak tespiti ile) ibaresinden sonra gelen kısmın tümüyle hükümden çıkartılmasına, yerine (tespit edilen bu bedele 03.02.2018 tarihinden karar tarihi olan 22.03.2018 tarihine kadar yasal faiz işletilmesine, idarece fazla depo edilen 1.894,73-TL’nin davacı idareye iadesine,derhal ödenmesi için ilgili bankaya müzekkere yazılmasına,) cümlesinin yazılmasına,
b-2 nolu bendindeki (AÜT uyarınca 2.180,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya,)ibaresinin çıkartılmasına, yerine (karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan AAÜT uyarınca) ibaresinin yazılmasına,
Hükmün böylece HMK"nun 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK"nun 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi"ne GÖNDERİLMESİNE, taraflardan peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 14/04/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.








ZŞ