Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/1624 Esas 2022/2782 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının davasının kısmen kabulüyle 3.831 TL maddi; 5.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının maddi tazminat talebinin kabulüne, manevi tazminat talebinin ise kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında, ''Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat'' olan dava türünün, "Haksız tutuklama nedeniyle tazminat" şeklinde yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışı olarak kabul edilmiştir.
Tazminat davasının dayanağı olan Van 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/50 Esas, 2015/388 karar sayılı dava dosyasının incelenmesinde; davacının silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan 12.11.2014 – 17.03.2015 tarihleri arasında 125 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 14.12.2015 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemede açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nasafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda az manevi tazminata, maddi tazminatın, davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan "3.843,32" TL yerine, hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak bu miktarın altında kalacak şekilde "3.831" TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine eksik maddi tazminata ve davacının tazminat için işletilecek faizin başlangıç tarihi olarak gözaltı tarihi olan 12.11.2014 tarihini talep etmiş olmasına karşılık tutuklama tarihi olan 13.11.2014 tarihinden itibaren faiz işletilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılamamıştır.
Davacının 10.000 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece davacının tazminat talebinin kısmen kabulüyle 3.831 TL maddi; 5.000 TL manevi tazminat talebinin kısmen kabulüyle tutuklama tarihinden itibaren davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla, mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak; ONANMASINA, 11.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.