Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinin ifası sırasında dava dışı ölenin mirasçılarına ödenen tazminatın rücuen tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen hüküm, davacı iş sahibi vekilince yasal süresi içerisinde temyiz olunmuştur.
Davacı iş sahibi, davalı yüklenici iş ortaklığı ile 04.01.2006 günlü ".... ... ... Kampüsü Açık Spor Tesisleri İnşaatı" sözleşmesi imzaladıklarını, 18.05.2006 tarihinde davalıların inşa ettikleri ısı tünellerini atlayarak geçmeye çalışan üniversitenin öğrencisi Bora Bahar"ın demirlerin üzerine düşerek vefat ettiğini, müteveffanın mirasçılarının idare mahkemesinde üniversite aleyhine tazminat davası açtıklarını, yargılama sonucu hüküm altına alınan tutarı mirasçılara ödediğini belirterek ödediği bedelin sözleşme ve ekleri uyarınca yüklenici iş ortaklığından rücuen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalılar, sözleşme konusu işi İhale Kanunu ve Yapım İşleri Genel Şartnamesi"ne uygun biçimde iş sahibi üniversitenin Teknik Daire Başkanlığı"nın kontrolünde eksiksiz ve tam olarak bitirip 29.11.2007 tarihinde iş bitirme belgesi düzenlediklerini, kazanın meydana gelmesinde tamamen ölenin kusurlu olduğunu, müteveffanın normal yaya yolunu kullanmak yerine riske girerek inşaat sahasını kullandığını, hiçbir şekilde kazadan sorumlu tutulmayacaklarını ve davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece idare mahkemesi ve ceza mahkemesinin dosyaları, düzenlenen kusur ve hesap bilirkişisi raporları ile toplanan deliller uyarınca 4857 sayılı İş Kanunu hükümlerine göre kazadan dolayı ölenin %60 oranında asli kusurlu, davalı yüklenicilerin %40 oranında tali kusurlu oldukları kabul edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, verilen karar davacı iş sahibi vekilince temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında imzalanan 04.01.2006 tarihli "... ... ... Kampüsü Açık Spor Tesisleri İnşaatı" işine ait anahtar teslim götürü bedelli sözleşmenin 9.2.1. maddesinde Yapım İşleri Genel Şartnamesi (YİGŞ) sözleşmenin ekleri arasında sayılmıştır. Yapım İşleri Genel Şartnamesi’nin "İş ve İşyerlerinin Korunması ve Sigortalanması" başlıklı 9. maddesinin 5. fıkrasına göre işin devamı sırasında işyerinde yapılacak çalışmalar nedeniyle, işçilerle çevre halkının kazaya uğramaları, zarar görmeleri ve işlerde zarar ve hasar meydana gelmesini önleyici tedbirlerin alınmasından yüklenici sorumlu olup, alınan bütün tedbirlere rağmen, yüklenicinin yaptığı işlerden dolayı üçüncü kişilerin kendilerine veya mallarına zarar verilmesi ihtimaline karşı mali mesuliyet sigortası yaptırma yükümlülüğü bulunmaktadır. Aynı maddenin devamı fıkralarında, yüklenicinin sigorta yaptırmaması halinde de doğrudan sorumlu olacağı kabul edilmiş, 8. fıkrasında “Yüklenici, kendisinin veya alt yüklenicinin taksirinden, ihmalinden, ağır ihmalinden veya kusurlu herhangi bir hareketinden dolayı idareyi ve idare personelini sorumlu tutamaz.” hükmü düzenlenmiştir. Şartnamenin bu kuralları dava tarihinde yürürlükte bulunan 1086 sayılı HUMK"nın 287. maddesi (6100 sayılı HMK"nın 193. madde) gereğince delil sözleşmesi niteliğinde olup, tarafları bağladığı gibi mahkemece de resen dikkate alınmalıdır. Sözleşmenin eki Yapım İşleri Genel Şartnamesi"ndeki bu hükümler, sözleşme ve dava tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 99. maddesi gereğince davacı iş sahibi idare yönünden sorumsuzluk kaydı olup, mahkemece sözleşmenin eki Yapım İşleri Genel Şartnamesi"nin 9. maddesindeki düzenlemenin davacı iş sahibinin sorumluluğunu ortadan kaldırdığı gözetilmeksizin, kusur indirimi yapılması ve davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
O halde mahkemece yapılacak iş; sözleşmenin eki olan ve delil sözleşmesi niteliğindeki Yapım İşleri Genel Şartnamesi"nin 9. maddesindeki düzenleme uyarınca davacı iş sahibi idare yönünden sorumsuzluk kaydı bulunduğundan, davanın kabulüne karar vermekten ibarettir.
Açıklanan nedenlerle verilen kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı iş sahibinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının istek halinde temyiz eden davalı ..."e geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 16.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.