MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, asıl davanın açılmamış sayılmasına, birleşen davanın reddine karar verilmiş olup, hükmün şikayetçi borçlu ve davacı üçüncü kişi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R

Asıl dava, üçüncü kişinin İİK"nin 96. vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına, birleşen dava ise borçlunun memur muamelesini şikayet talebine ilişkindir.
1. Davacı üçüncü kişinin asıl davaya yönelik temyiz itirazları yönünden;
2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun 4949 sayılı Yasa"nın 101. maddesiyle değişik 363. maddesi hükmüne göre; Yasa"nın yürürlüğe girdiği 30.07.2003 tarihinden sonra icra mahkemelerince verilecek kararların temyiz edilebilmesi için, temyize konu dava değerinin 2.000,00 TL"yi geçmesi gerekir.
İİK"ye 4949 sayılı Yasa"nın 102. maddesiyle eklenen Ek 1. madde uyarınca da; bu parasal sınır, her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun mükerrer 298. maddesi uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerlendirme oranında artırılması suretiyle uygulanır. Bu şekilde belirlenen sınırların On milyon TL (10,00 TL)"yi aşmayan kısımları dikkate alınmaz.
Buna göre hesaplama yapıldığında 16.02.2016 yılında icra mahkemelerince verilecek kararların temyiz edilebilmesi için temyizin konusu 6.310,00 TL"nin üzerinde bulunmalıdır.
İİK"nin 363/1. maddesinin (7) nolu bendinde temyiz edilebilecek kararlar arasında sayılan istihkak davalarında ve istihkak davalarına ilişkin takibin taliki kararlarında temyiz incelemesi yapılabilmesi için aynı fıkranın son cümlesinde yer verilen özel düzenlemeye göre icra mahkemesi kararının taalluk ettiği malın veya hakkın değerinin belirlenen bu miktarı geçmesi şarttır.
Somut olayda, temyiz konusu mahcuzların değeri 6.310,00 TL"nin altındadır.
Bu durumda hüküm kesin nitelik taşıdığından temyiz dilekçesinin reddi gerekir.
2. Şikayetçi borçlunun birleşen dosyaya yönelik temyiz itirazları yönünden;
İİK"nin 4949 sayılı Kanun"la Değiştirilen 363/1. maddesinin son cümlesindeki kesinlik sınırının aynı Kanunun Ek 1. maddesinin 1. fıkrası uyarınca 01.01.2016 tarihinden itibaren artırılan miktarı dikkate alındığında temyize konu değerin 6.310,00 TL"yi geçmediği anlaşıldığından mahkeme kararının temyiz kabiliyeti yoktur. Bu durumda hüküm kesin nitelik taşıdığından temyiz dilekçesinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda (1) ve (2) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davacı üçüncü kişi ve şikayetçi borçlunun temyiz dilekçelerinin REDDİNE, taraflarca İİK"nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edenlere ayrı ayrı iadesine, 26.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.