MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 19/06/2017 tarih ve 2015/397 E- 2017/243 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 11/01/2018 tarih ve 2017/1211 E- 2018/14 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 32. sınıf mal ve hizmetlerde geçerli 52771 sayılı "MADRAN" ibareli, 94/002199 sayılı "MADRAN" ibareli, 160766 sayılı "MADRAN" ibareli, 2000/09520 sayılı "BOZDOĞAN BELEDİYESİ MADRAN MEŞRUBATLARI" ibareli markaların sahibi olduğunu, “MADRAN” ibareli markanın eskiye ve tescile dayalı kullanım hak sahibi olduğunu, büyük emek ve sermaye harcayarak “MADRAN” markasının tanınmasını sağladığını, davalı şirketçe yapılan 2014/16270 sayılı 32. sınıf mal ve hizmetlerde geçerli "BİRDAĞ MADRAN" ibareli marka başvurusuna, müvekkili şirketçe karıştırılma ihtimali ve markanın davalı adına tescil olunmasının KHK’nın 7/1-f maddesi uyarınca yanıltıcı olacağı hukuki sebebine dayalı olarak yapılan itirazın YİDK tarafından kısmen reddedildiğini ileri sürerek, YİDK"nın 2015-M-9271 sayılı kararının iptalini ve marka tecavüzünün önlenmesi ile davalı faaliyetinin durdurulması hususunda tedbir kararı verilmesini talep etmiştir.
Davalı ...Ş. vekili, markalar arasında benzerlik bulunmadığını, müvekkilinin markasının tescil tarihinden buyana yoğun kullanım ile bilinilirlik ve ayırt edicilik kazandığını, markalarının esas unsurunun "BİRDAĞ" ibaresi olduğunu savunarak davanın reddini savunmuştur.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, Davacının "BOZDOĞAN BELEDİYESİ MADRAN MEMBA SUYU" markasıyla davalı tarafın "BİRDAĞ MADRAN" ibareli başvurusu arasında dava konusu marka başvurusunun kabul edilen 32. sınıftaki bir kısım emtialar yönünden mal benzerliği gerçekleşmediğinden ortalama tüketiciler nezdinde iltibasın oluşmadığı, tanınmışlık iddiası yönünden ise 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesinde göre tanınmışlığın kanıtlanamadığı, "MADRAN" ibaresinin dağ ismi ve yöre adından kaynaklı coğrafi kaynak belirtildiği iddia edilse de dava konusu markanın asli ayırt edici unsuru "MADRAN" değil "BİRDAĞ" olduğundan marka anlamında yanıltıcı vasfı olmadığı 556 sayılı KHK"nın 7/1-f maddesi kapsamında tali unsur olarak yer almasının mümkün görüldüğü, davacının 32. sınıfta başvuruda kabul edilen emtialar yönünden, davalı marka başvurusundan önce faaliyet gösterdiğine ilişkin herhangi bir delilin dosya kapsamında bulunmadığından 556 sayılı KHK"nın 8/3 maddesi koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
(1) İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
(2) Dava, marka başvurusuna itirazın reddine dair davalı TPMK YİDK kararının iptali istemine ilişkindir.
Olaya uygulanacak mülga 556 sayılı KHK’nın 7/1-f maddesinde yer alan “Mal veya hizmetin niteliği, kalitesi veya üretim yeri, coğrafi kaynağı gibi konularda halkı yanıltacak markalar,” mutlak tescil engelleri arasında kabul edilmiştir.
Dairemizin emsal 2017/1908-2018/7410 ve 206/10668-2018/3060 sayılı kararlarında da ifade olunduğu üzere, MADRAN ibaresi Aydın ili Bozdoğan ilçesi MADRAN Dağından çıkartılan meşhur bir kaynak suyunun adıdır. Yine MADRAN ibaresinin Çine Belediyesi adına TPMK nezdinde kaynak suları için C2013/014 sayılı coğrafi işaret olarak tescilli olduğu anlaşılmaktadır. Marka başvuru aşamasında dahi, ürünlerin coğrafi kaynağı, üretim yeri, niteliği ve kalitesi yönünden halkı yanıltabilecek nitelikte olan marka başvurularının reddi gerekmektedir. Somut olay yönünden, ilk derece mahkemesince, emsal içtihatlarımızda da yer aldığı üzere, marka başvurusunun kabul olunduğu "Biralar; bira yapımında kullanılan preparatlar. Enerji içecekleri (alkolsüz)” malları yönünden, davalının daha önce MADRAN bölgesi suyu ile anılan malların üretimi veya bu nitelikteki malların pazarlanması faaliyetiyle uğraştığı veya böyle bir faaliyet izninin bulunduğu konusunda bir iddia ve ispatının bulunmaması karşısında, işaretin davalı şirket adına tescili KHK’nın 7/1-f maddesi uyarınca halkı yanıltıcı nitelikte kabul edilerek davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken hatalı gerekçeye dayalı ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf isteminin esastan reddine karar verilmesi doğru görülmemiş ve hükmün bu nedenle temyiz eden davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıdaki (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte yer alan gerekçelerle, davacı vekilinin temyiz istemlerinin kabulü ile İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik İstinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 30/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.