Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/3302 Esas 2022/4287 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
İHBAR OLUNANLAR:1-..., 2-..., 3-......
4-..., 5-...,
6-..., 7-..., 8-...

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalı ile dere yatağından 25.000 m3 kum malzemesi alınmak üzere 25.550 TL bedelle 23/10/2002 tarihli kira sözleşmesi imzalandığını, davalının kira borcunun ödememesi sonucunda tek taraflı olarak sözleşmenin feshedildiğini ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakkı saklı kalmak üzere 25.550 TL alacağın kısmi ödemeler düşülerek 6183 sayılı Kanun'un 51. maddesi uyarınca gecikme zammı ile birlikte tahsilini, talep etmiştir.
Davalı; davaya konu 25.550 TL olan asıl alacağa yönelik borcu kabul ettiğini, 25.550 TL asıl alacaktan kısmi yaptığı 11.702 TL düşüldükten sonra geriye kalan 13.848,00 borcu ödemediğini ve bu ana borçtan sorumlu olduğunu, ancak gecikme zammı ödeyemeyeceğini savunmuştur.
Mahkemece; bilirkişi raporu doğrultusunda kısmi ödemeler düşüldükten sonra, davanın kısmen kabulü ile 15.341,93 TL kira alacağın davalının temerrüde düştüğü tarih olan dava tarihinden itibaren 6183 Sayılı Kanun'un 51. maddesi uyarınca işleyecek gecikme tazminatı ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, davacının fazlaya ilişkin taleplerinin reddine dair verilen karar, tarafların temyizi üzerine, Dairemizin 16/05/2019 tarihli ve 2017/8030 E. 2019/4621 K. sayılı kararıyla; davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerektiği belirtilerek; taraflar arasında düzenlenen 23/10/2002 başlangıç tarihli kira sözleşmesinin 6. maddesinde; kira bedelinin üçer aylık dönemler halinde peşin olarak tahsil edileceği, vadesinde ödenmeyen kira bedellerinin 6183 sayılı Kanun'un 51. maddesinde belirtilen oranda gecikme zammı uygulanmak suretiyle tahsil edileceği hükmüne yer verildiği, kira sözleşmenin ilgili maddesinde kira bedelinin üçer aylık dönemlerde peşin olarak ödeneceği hükmü nedeniyle uygulanacak gecikme zammının kademeli olarak belirlenmesi gerekirken,yazılı şekilde dava tarihinden itibaren işleyecek gecikme zammı ile tahsiline karar verilmesinin doğru olmadığı gerekçesiyle bozulmuştur.
Bozmaya uyan mahkemece; davanın kısmen kabulü ile kira bedeli karşılığı 15.341,95 TL ve gecikme bedeli karşılığı 54.108,03 TL olmak üzere toplam 69.449,98 TL'nin davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mahkemece, talep edilmesine rağmen hükmedilen asıl alacağa dava tarihinden itibaren 6183 sayılı Kanun'un 51. maddesi uyarınca gecikme zammı yürütmesine karar verilmemiş olması, HMK'nın 297. maddesine aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki; bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK'nın 438/7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının (1) numaralı bendi çıkartılarak yerine "1-Davanın kısmen kabulü ile kira bedeli karşılığı 15.341,95 TL ve gecikme bedeli karşılığı 54.108,03 TL olmak üzere toplam 69.449,98 TL alacağın, kira alacağı olan 15.341,95 TL'ye dava tarihinden itibaren 6183 sayılı Kanun'un 51.maddesi uyarınca gecikme zammı uygulanmasına, fazlaya ilişkin talebin reddine," bendinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, 4.663,40 TL bakiye temyiz harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, 6100 sayılı HMK'nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK'nın 440. maddesi gereğince tebliğden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 09/05/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.