Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/12025 Esas 2022/2857 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 7.117,53 TL maddi, 6.500 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat talebinin dayanağı olan İzmir 15. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/1121 Esas- 2015/426 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının suç işlemek amacıyla örgüt kurmak ve yönetmek suçundan 10.06.2010-08.09.2010 tarihleri arasında 90 gün göz altında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 08.06.2015 tarihinde kesinleştiği, göz altına alınma ve tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 6.666 TL’si kazanç kaybı 11.000 TL’si avukatlık ücreti olmak üzere 17.666 TL maddi, 30.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek, maddi tazminatın 11.000 TL’lik avukatlık ücretine ilişkin kısmının ise; beraat kararı verildiği tarihten itibaren işleyecek faiziyle birlikte ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 7.117,53 TL maddi tazminatın 5.500 TL’lik vekalet ücretine ilişkin kısmının serbest meslek makbuz tarihi olan 01.06.2015 tarihinden itibaren işleyecek, geri kalan 1.617,53 TL’lik maddi ve 6.500 TL manevi tazminatın ise; tutuklama tarihi olan 14.06.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmiş olup,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin fazla miktarda manevi tazminata hükmedildiğine ve sair nedenlere yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dairemizce gidilen görüş değişikliğine göre; tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasında beraat etmiş olması nedeniyle davacı lehine maktu vekalet ücretine hükmolunması gerektiği, maktu vekalet ücretini aşan ve serbest meslek makbuzu ile ispatlanan kısmın ise davacı ile avukatı arasındaki hukuki ilişkiye dayandığı, bu nedenle koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında zarar kapsamında değerlendirilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (1) numaralı bendinin çıkarılarak yerine “Davacının maddi tazminat talebinin kısmen kabulüyle göz altında ve tutuklulukta geçirdiği süreye ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan 1.617,53 TL maddi tazminatın tutuklama tarihi olan 14.06.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.