Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/9215 Esas 2019/1700 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9215
Karar No: 2019/1700
Karar Tarihi: 07.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/9215 Esas 2019/1700 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçu işleyen sanıkların mahkumiyetine hükmetti. Ancak kararda bazı yanlışlıklar tespit edildi. İlk olarak, sanıkların kablo çalması eyleminin TCK'nın 142/1-e maddesi kapsamında kalmasına rağmen, hüküm TCK'nın 143. maddesi uyarınca verildi. İkinci olarak, sanıkların suç tarihine uygun bir arttırım yapılmadı ve eksik cezaya hükmedildi. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozuldu ve kazanılmış haklar korundu.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- TCK'nın 142/1-e maddesi
- TCK'nın 143. maddesi
- 5320 sayılı Yasa
- 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi

13. Ceza Dairesi 2018/9215 E. , 2019/1700 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıkların inşaat halindeki binadan kablo çalması eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesi kapsamında kalmasına rağmen sanıklar hakkında yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Sanıklar hakkında kurulan hükümde TCK"nın 143. maddesi uyarınca arttırım yapılırken suç tarihinin 02/04/2015 olması da gözetilerek 1/2 oranında arttırım yapılması gerektiği gözetilmeden 1/6 oranında arttırım yapılarak eksik cezaya hükmolunması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 07/02/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.