Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13518 Esas 2021/6094 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK’nın 223/2. maddesi gereğince beraat

Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, meskun mahalde, saat 11.50 sıralarında sanık ...’ün sevk ve idaresindeki çekici ve çekiciye bağlı dorse ile tek yönlü üç şeritli caddede orta şeritte seyir halindeyken, geldiği ışık kontrollü kavşakta kırmızı ışığın yanmasıyla durduğu, daha sonra yeşil ışığın yanmasıyla önündeki araç harekete geçtiğinde kendisinin de hareket ettiği sırada, seyrine göre solundaki araçların arasından geçip, aracının önüne gelen karşıdan karşıya geçmek isteyen yaya ..."e aracın ön kısmıyla çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın kusursuz olduğu belirlenen olayda,
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanığın kusurunun bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin eksik inceleme yapıldığına, sanığın kusurlu olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında kusuru olmadığı gerekçesiyle beraat kararı verilirken uygulanan Kanun maddesinin eksik gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün birinci paragrafında yer alan “223/2” ibaresinin “223/2-c” olarak düzeltilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.09.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.