MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, taraflar arasında perakende elektrik satış-pazarlama sözleşmesi imzalandığını, sözleşmeye göre, davacı şirketin, davalı adına perakende elektrik pazarlayacağını, yapacağı bu pazarlama sonucu elektrik tüketiminin % 0,75"i oranında komisyon alacağının kararlaştırıldığını, davacı şirketin pazarlama protokolü kapsamında müşteri portföyünde bulunan çeşitli firmalar ile davalı adına sözleşme imzalayarak, sözleşmeleri davalıya teslim ettiğini, davalının, davacı şirketin imzaladığı perakende satış sözleşmeleri uyarınca çeşitli tüzel kişilere elektrik satmaya başladığını, davalının 27/02/2012 tarihli sözleşmesine uygun olarak 3. kişilere düzenlediği faturaları davacıya ibraz etmeden, faturalar üzerinden denetim imkanı vermeden fatura düzenlenmesini talep ettiğini ve talep ettiği bu faturaları ödediğini, 3. aydan sonra imzaladığı sözleşme uyarınca ödeme yapma gereği bile duymadığını, davacı şirketin, davalı ... ... A.Ş.’nin elektrik sattığı firmalara ne kadar fatura düzenlediğini bilmesine ve alacağını tespit etmesine olanak bulunmadığını belirterek, fazlaya ilişkin talep ve dava hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 1.000.-TL alacağın fatura tarihlerinden itibaren işleyecek ticari avans faizleri ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili, 30/10/2015 tarihli ıslah dilekçesi ile dava değerini 20.610,43 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davacı tarafın davalıdan bir alacağı olmadığını, taraflar arasında yapılan sözleşmenin davalı şirket tarafından hiçbir zaman uygulamaya geçmediğini, tüm faturaların ... Elektrik Satış A.Ş."ne karşı düzenlendiğini, ... Elektrik Satış A.Ş."nin farklı tüzel kişiliğe sahip olduğunu, tüzel kişilikleri farklı bulunan şirketlerden bir şirketin ticari faaliyetleri dolayısıyla, diğer bir şirketin sorumlu tutulmasının mümkün olmadığını, taraf sıfatının bulunmadığını, davanın belirsiz alacak davası olarak açıldığını, ancak alacak belirsiz olmadığından davanın hukuki yarar yokluğu nedeni ile reddi gerektiğini, taraflar arasında imzalanan sözleşmenin 4. maddesinde protokolün 2012 Nisan ayı sonuna kadar karşılıklı değerlendirme amacıyla yapıldığının belirtildiğini, davalı şirket ile hiçbir ticari ilişki kurulmadığını, davacının, davada, salt sözleşmeye dayandığını ancak ticari alacak-borç ilişkisinin delili olarak başka bir şirketin fatura kayıtlarına dayandığını belirterek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.

Mahkemece yapılan yargılama ve toplanan delillere göre, taraflar arasında düzenlenen protokolün 4. maddesinde, protokolün, 2012 Nisan ayı sonuna kadar değerlendirme amacıyla yapıldığı, değerlendirmenin arkasından karşılıklı mutabakatla bayilik sözleşmesi yapılacağının düzenlendiği, ancak bayilik sözleşmesinin yapılmadığı, sözleşmenin 5. maddesi uyarınca Nisan sonunda davacının belirli bir müşteri portföyü oluşturması ve ... Elektrik ... A.Ş. adına belirli bir müşteri getirisi olması gerektiği, bunun da en az 15 müşteri ve 1.500.000 kw olarak belirtildiği, bayilik sözleşmesi yapılmasa dahi bu süre zarfında yani 2012 Nisan ayı sonrasında yapılan satışların prim haklarının korunacağının ve ödemeye devam edileceğinin kararlaştırıldığı, 2012 Nisan ayı sonrasında ödemenin devam edebilmesi için en az 15 müşteri ve 1.500.000 kw"ın gerektiği, ancak dosya kapsamında 13 müşteri olduğunun beyan edildiği bu müşterilerden ... Ltd. Şti."ne ve ... Turizm Ltd. Şti."ne yazılan yazıya verilen yanıtta sözleşme imzalamadıklarını bildirdikleri, 11 müşteriye ilişkin gelen belgeler incelendiğinde, 1.500.000 kw"a ulaşılmadığından, Nisan 2012 yılı sonrası itibariyle davacının protokolün 5. maddesi uyarınca prim ödenmesine hak kazanmadığı ancak 2012 Nisan ayı sonuna kadarki faturalar kapsamında % 0,75"i oranında prime hak kazandığı, mahkemece tanzim ettirilen bilirkişi raporunda 11 firma hakkında dönemler de belirtilerek faturalar üzerinden % 0,75 komisyon oranı üzerinden yapılan hesaplamaların tablo halinde sunulduğu, Nisan 2012 sonuna kadarki dönem faturalarının açıklanan gerekçelerle esas alınması gerektiği, tablolarda dönemler tek tek belirtilmiş olduğundan, ayrıca bilirkişi raporu alınmaksızın mahkemece yapılan hesaplamaya göre, davacının 131,18.-TL alacağı tespit edildiğinden, davanın kısmen kabulü ile 131,18 TL"nin 21/01/2014 dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Mahkemece, alınan bilirkişi raporuna itibar edilmeyerek resen yapılan hesaplama sonucu yazılı şekilde karar verilmiş ise de, mahkemece gerekçeli kararda hesaplama yapılan faturaların hangi faturalar olduğu, tarih ve bedelleri açıkca belirtilmediğinden, bu nedenle hesaplamanın dayanak ve gerekçesi anlaşılamamaktadır. Mahkemece bilirkişi kurulunun yapmış olduğu hesaplama kabul edilmediği takdirde, uzmanlık gerektiren bu konuda (yapılan hesaplamanın da Yargıtay denetimine açık olacak şekilde), yeni bir bilirkişi kurulundan rapor veya ek rapor alınarak, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıdaki (1) nolu bentte belirtildiği üzere davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte belirtildiği üzere hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 22/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.