Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/1802 Esas 2019/4244 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1802
Karar No: 2019/4244

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/1802 Esas 2019/4244 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili tarafından geçit hakkı talep edilmesi üzerine yapılan duruşmada, mahkeme tarafından dava konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına dair hüküm verildi. Davacı vekili istinaf talebinde bulunsa da, 1.000 TL'nin altında olan dava değeri nedeniyle temyiz hakkı bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusu reddedildi. Kararın dayandığı kanun maddeleri 6100 sayılı HMK'nın 341, 361 ve 362. maddeleridir. 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca, davacının temyiz talebi reddedildi ve harç istek halinde yatırana iade edilecektir. Dosya mahalli mahkemeye iade edildi.

14. Hukuk Dairesi 2019/1802 E. , 2019/4244 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi

Davacı vekili tarafından, 06.04.2017 tarihinde verilen dilekçeyle geçit hakkı tesisi talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davada karar verilmesine yer olmadığına dair verilen 30.11.2017 tarihli hükmün... Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından talep edilmiştir. ... Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesince istinaf talebinin reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.
KARAR
Dava, geçit hakkı tesisi istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmiştir.
Davacı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine... Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
Bu karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 1.000,00TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK"nin 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacının TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 09.05.2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.