Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2590 Esas 2022/2947 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : CMK’nın 223/2-e maddesi uyarınca ayrı ayrı beraat

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında İstanbul ili, Şişli ilçesi, Dolapdere Mahallesi, 216 pafta, 1300 adada bulunan, Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulunun 12.05.1979 tarih ve 11158 sayılı kararı ile korunması gerekli kültür varlığı olarak tescil edilen taşınmazda onaylı projesine aykırı izinsiz uygulamalarda bulundukları iddiası ile açılan kamu davasında; kurul uzmanları tarafından yerinde yapılan inceleme sonucu düzenlenen 27.09.2013 tarihli raporda; Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulunun 12.05.1979 tarih ve 11158 sayılı kararı ile korunması gerekli kültür varlığı olarak tescil edilen taşınmazda 16.6.1999 gün 10875 sayılı karar ile onaylı proje dışında izinsiz uygulamalarda bulunulduğunun tespit edildiği, 28.11.2013 tarihli yapı tatil zaptında inşaatın onaylı projesine aykırı olarak otele dönüştürüldüğünün tespit edildiği, bunun üzerine İstanbul II Numaralı Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulunun 22.10.2013 tarih 1750 sayılı kararı ile, 16.6.1999 gün 10875 sayılı karar ile onaylı restorasyon projesine aykırı uygulamalar nedeniyle suç duyurusunda bulunulmasına karar verildiği, sanıkların savunmalarında sundukları projenin kurul kararıyla onaylandığını, buna uygun olarak restorasyon yapıldığını belirttikleri, İstanbul II Numaralı Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulunun 18/09/2014 tarih 2576 sayılı kararı ile tadilat restorasyon projesinin uygun olduğuna, uygulama sonrasında kurula bilgi verilmesine karar verildiği, inşaat mühendisi tarafından sunulan 09/06/2015 tarihli bilirkişi raporunda, yapıya ait ofis fonksiyonunun uygulamada otel olarak değiştirildiği, buna ilişkin izinlerin alındığı ve teknik olarak yasal bir engelin olmadığı belirtilmiş ise de bilirkişi raporunda, iddianameye konu edilen eylemlerin, onaylı projeye uygun olarak yapılıp yapılmadıkları, tescilli binanın mevcut son halinin, onaylı projeye uygun olup olmadığı yönünde bir değerlendirmede bulunulmadığı anlaşılmakla;
Fen, inşaat ve sanat tarihi alanlarında uzman bilirkişiler refakate alınmak suretiyle mahallinde keşif icra edilerek suça konu müdahaleler nedeniyle tescilli kültür varlığının zarar görüp görmediğinin, özgün yapısını kaybedip kaybetmediğinin ve taşınmazın son halinin 18/09/2014 tarih 2576 sayılı karar ile onaylı restorasyon projesine uygun olup olmadığının tereddütsüz şekilde belirlenmesi, buna göre taşınmazın bu nitelikte bir zarar gördüğünün anlaşılması durumunda, başka herhangi bir husus araştırılmaksızın sanıkların, 6498 sayılı Kanun ile değişik 2863 sayılı Kanunun 65/1-1. cümlesi uyarınca cezalandırılması, dava konusu uygulamalar sebebiyle tescilli kültür varlığına geri dönüşümü mümkün olmayacak derecede zarar verilmediğinin ve taşınmazın mevcut son halinin, onaylanan projesine uygun olduğunun tespit edilmesi halinde, sanıkların üzerine atılı suçun manevi unsuru oluşmayacağından beraatlerine karar verilmesi, tescilli kültür varlığına geri dönüşümü mümkün olmayacak derecede zarar verilmemekle birlikte, taşınmazın mevcut son durumunun onaylı projesine aykırı olduğunun belirlenmesi durumunda, bünyesinde koruma, uygulama denetim büroları kurulan idarelerden izin almaksızın veya izne aykırı olarak izinsiz inşai ve fiziki müdahalede bulunanların, 2863 sayılı Kanunun 65/4 maddesi gereğince cezalandırılması gerekeceğinden, bu kapsamda, suça konu taşınmazın bulunduğu yerde suç tarihi itibariyle Büyükşehir Belediye Başkanlığı, İl Özel İdaresi veya İlçe Belediye Başkanlığı bünyesinde koruma, uygulama denetim bürosu kurulup kurulmadığı ve eğer kurulmuş ise suça konu taşınmazın bulunduğu yerin, koruma uygulama ve denetim bürosunun yetki alanı kapsamında kalıp kalmadığı araştırılarak, sonucuna göre 2863 sayılı Kanunun 6498 sayılı Kanun ile değişik 65/4. maddesi veya aynı Kanunun 65/1-2. cümlesi uyarınca sanıkların hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeksizin, eksik araştırma ile beraatlerine dair hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.