Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, davalı Kurumca iptal edilen 5510 sayılı Yasanın 4. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi kapsamındaki Bağ-Kur sigortalılığının geçerli olduğunun ve yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı, davalı Kurumca iptal edilen 05.11.2011-14.11.2013 tarihleri arasındaki 5510 sayılı Yasanın 4. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi kapsamındaki Bağ-Kur sigortalılığının geçerli olduğunun ve 22.10.2013 tarihi itibariyle yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitini istemiş, mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, davacının iptal edilen 05.11.2011-13.11.2013 tarihleri arasındaki 636 gün Bağ-Kur sigortalılık süresinin, 5510 sayılı Yasanın 53. maddesinin beşinci fıkrası gereğince, 5510 sayılı Yasanın 4. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi kapsamındaki sigortalılık süresine ilavesine ve 01.11.2013 tarihi itibariyle yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmiştir.
Davada somutlaşan olayda; 05.11.2011-14.11.2013 tarihleri arasındaki dönemde ayda 3 gün 5510 sayılı Yasanın 4. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi kapsamında adına kısmi bildirimler gerçekleştirildiği belirgin bulunan davacının, oda kaydı esas alınarak 08.01.1982 tarihinden itibaren 1479 sayılı Yasa kapsamında Bağ-Kur sigortalısı olarak tescil edilip, Bağ-Kur sigortalılığı 08.01.1982-31.12.1982 döneminde ve 21.01.1992 tarihinden itibaren devam ettirilirken, davalı Kurumca, 5510 sayılı Yasanın 4. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi kapsamındaki sigortalılık süreleri ile çakışan 05.11.2011-14.11.2013 tarihleri arasındaki 5510 sayılı Yasanın 4. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi kapsamındaki Bağ-Kur sigortalılığının iptal edilmesi üzerine iş bu dava açılmıştır.
Davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Yasa"nın 53. maddesinin birinci fıkrası olup, 8/05/2008 tarih ve 26870 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 17/04/2008 tarih ve 5754 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değiştirilen anılan maddenin birinci fıkrasında;
""Sigortalının, 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (a), (b) ve (c) bentlerinde yer alan sigortalılık nedenlerinden birden fazlasına aynı anda tâbi olmasını gerektirecek şekilde çalışması halinde; öncelikle (c) bendi kapsamında, (c) bendi kapsamında çalışması yoksa ilk önce başlayan sigortalılık ilişkisi esas alınarak sigortalı sayılır. "" düzenlemesi öngörülmüş olup, anılan madde, 1.3.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6111 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değiştirilmiştir. Değişiklik sonrası;
""(Değişik fıkra: 13/02/2011-6111 S.K 33.mad. ) Sigortalının 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) ve (b) bentlerinde yer alan sigortalılık statüleri ile (c) bendinde yer alan sigortalılık statüsüne aynı anda tabi olacak şekilde Kanun kapsamına girmesi halinde öncelikle aynı maddenin birinci fıkrasının (c) bendi kapsamında, (a) ve (b) bentlerinde yer alan sigortalılık statülerine tabi olacak şekilde Kanun kapsamına girmesi halinde ise aynı maddenin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında sigortalı sayılır. Ancak, sigortalılık hallerinin çakışması nedeniyle Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamındaki sigortalılığı esas alınanlar, yazılı talepte bulunmak ve Kanunun 82 nci maddesine göre belirlenen prime esas kazanç alt sınırı ve üst sınırına ilişkin hükümler saklı olmak kaydıyla, esas alınmayan sigortalılık statüsü kapsamında talep tarihinden itibaren prim ödeyebilirler. Bu şekilde ödenen primler; iş kazası ve meslek hastalığı sigortasından sağlanan haklar yönünden, Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi kapsamında sigortalılık statüsünde, kısa vadeli sigorta kollarından sağlanan diğer yardımlar ile uzun vadeli sigorta kollarından sağlanan yardımlar yönünden ise Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında sigortalılık statüsünde değerlendirilir. Bu fıkra hükümlerine göre ödeme talebinde bulunulduğu halde ait olduğu ayı izleyen ayın sonuna kadar ödenmeyen primlerin ödenme hakkı düşer. 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (b) bendinin (4) numaralı alt bendi ile aynı maddenin birinci fıkrasının (b) bendindeki diğer sigortalılık statülerine aynı anda tabi olacak şekilde çalışılması durumunda, (b) bendinin (4) numaralı alt bendi dışındaki diğer sigortalılık durumu dikkate alınır."" olarak düzenlenmiş ise de, 6111 sayılı Kanunun 52. maddesi ile 5510 sayılı Kanun"a eklenen geçici 33. madde ile; ""Kanunun 53 üncü maddesinin birinci fıkrasında bu maddenin yürürlük tarihi itibarıyla yapılan değişiklikler, bu değişikliklerin yürürlüğe girdiği tarihten öncesi için uygulanmaz."" denilerek geçmişe yürütülmesi engellenmiş bulunmaktadır.
Öte yandan, 5510 sayılı Yasa"nın 53. maddesinin beşinci fıkrasında ""Birinci fıkra hükmü saklı olmak üzere sigortalının, bu madde hükmüne göre sigortalı sayılması gereken sigortalılık halinden başka bir sigortalılık hali için prim ödemiş olması durumunda, ödenen primler birinci fıkraya göre esas alınan sigortalılık hali için ödenmiş ve esas alınan sigortalılık halinde geçmiş kabul edilir."" hükmü düzenlenmiş olup, anılan hükmün somut olayda uygulama yeri bulunmadığı gözetilmeyerek, mahkemece, davacının iptal edilen 05.11.2011-13.11.2013 tarihleri arasındaki 636 gün Bağ-Kur sigortalılık süresinin, 5510 sayılı Yasanın 53. maddesinin beşinci fıkrası gereğince, 5510 sayılı Yasanın 4. maddesinin
fıkrasının (a) bendi kapsamındaki sigortalılık süresine ilavesi yönünde hüküm kurulması isabetsizdir.
Yukarıdaki yasal düzenlemeler ve açıklamalar ışığında dava değerlendirildiğinde; mahkemece yapılacak iş, uyuşmazlık konusu olan 05.11.2011-14.11.2013 tarihleri arasındaki dönemde, 5510 sayılı Yasanın 4. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi kapsamındaki sigortalılık süreleri haricindeki sürelerde, davacının 5510 sayılı Yasanın 4. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi kapsamındaki Bağ-Kur sigortalılığının geçerli olduğunun tespitine karar vermek ve yaşlılık aylığı koşullarını da bu çerçevede değerlendirerek bir karar vermekten ibarettir.
Bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, mahkemece eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 03.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.