Esas No: 2022/6045
Karar No: 2022/13848
Karar Tarihi: 12.10.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/6045 Esas 2022/13848 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararı, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilmiştir. Temyiz konusu ise iddianamenin düzenlenme tarihi ile suç tarihi arasında hukuki kesintinin yapılmaması ve adli para cezasının hükmedilirken TCK'nun 52/2. maddesi göz önünde bulundurulmamasıdır. Temyiz talepleri incelendikten sonra davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi olmayan kişinin talebi reddedilmiştir. Sanık müdafiinin temyiz talebi kabul edilerek hükmün bozulması ve yeniden düzenlenmesi gerektiği kararına varılmıştır. Sanık hakkında TCK'nun 62. maddesinin uygulanması ile cezalandırılması kararlaştırılmış ve adli para cezasının günlük miktarına göre belirlenmesi gerektiği açıklanmıştır. Kararda, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 317. ve 322. maddelerine atıfta bulunulmuştur.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) ... vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen ...'nın davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığı gibi katılmasına karar verilmesi de hükmü temyiz yetkisi vermeyeceğinden, ... vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi gereğince REDDİNE;
II) Sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Temyiz incelemesine konu dosyada suç tarihinin 07.08.2013, iddianame düzenleme tarihinin 10.09.2013 olduğu, Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nin birleşen 2020/977 Esas sayılı dosyasında suç tarihinin 02.10.2013, iddianame düzenleme tarihinin 11.12.2013 olduğu anlaşılmakla, iddianamenin düzenlenmesi ile hukuki kesinti oluşacağı gözetilmeden sanık hakkında TCK'nun 43. maddesinin uygulanması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında hükmedilen 4 gün karşılığı adli para cezasının TCK'nun 52/2. maddesi gereği bir gün karşılığı takdir edilecek miktara göre adli para cezasına çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi uyarınca,
Sanık hakkında TCK'nun 62. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkrada yer alan "1 yıl 15 gün hapis ve 4 gün karşılığı adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinden sonra gelmek üzere hükme "4 gün adli para cezasının TCK'nun 52/2. maddesi gereğince günlüğü takdiren 20 TL'den adli para cezasına çevrilerek sanığın 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve sanığın neticeten 1 yıl 15 gün hapis ve 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi ile sair hususların aynen bırakılmak suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
