Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2020/11761 Esas 2021/4845 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/11761
Karar No: 2021/4845

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2020/11761 Esas 2021/4845 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Fethiye 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir tazminat davası sonucunda verilen hükmün, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi'nin yaptığı istinaf incelemesi sonucunda davacı tarafın istinaf başvurusunun reddedilmesi üzerine, davacı vekili tarafından temyiz edildiği ve Yargıtay tarafından incelendiği belirtiliyor. Kararda, 6763 sayılı yasanın geçici 1. maddesi uyarınca, 01/01/2020 tarihinden itibaren kesinlik sınırının 72.070 TL'ye çıkarıldığı vurgulanıyor. Aynı Kanunun 362. maddesi uyarınca istinaf incelemesi sonucu verilen hükmün kesin nitelik kazandığı, bu nedenle Yargıtay'ın temyiz istemini reddedebileceği ifade ediliyor. Sonuç olarak, Yargıtay'ın temyiz istemi reddediliyor ve peşin alınan temyiz harcı istek halinde temyiz edene iade edilecek. Kararda geçen kanun maddeleri ise 6763 sayılı yasanın geçici 1. maddesi, 6100 sayılı HMK'na eklenen geçici 1. madde, 362. madde ve 366. madde olarak belirtiliyor.

3. Hukuk Dairesi 2020/11761 E. , 2021/4845 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İZMİR BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE
MAHKEMESİ : FETHİYE 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen tazminat davasında verilen hüküm hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; davacı tarafın istinaf başvurusunun reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

6763 sayılı yasa ile 6100 sayılı HMK"na eklenen geçici 1. madde uyarınca, aynı Kanunun 362. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01/01/2020 tarihinden itibaren 72.070 TL"ye çıkartılmıştır.
İstinaf incelemesi sonucunda verilen hüküm, karar tarihi itibariyle kesin niteliktedir. HMK"nın 366. maddesi atfıyla aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca, kesin olan kararlar hakkında Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz isteminin REDDİNE ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 28/04/202 tarihinde oy birliği ile karar verildi.