Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/7770 Esas 2020/3743 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7770
Karar No: 2020/3743
Karar Tarihi: 07.10.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/7770 Esas 2020/3743 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak suçun işlendiği tarihten sonra kanunda yapılan değişiklikler nedeniyle bu suçun cezasının üst sınırı değiştiği için, davaya bakan mahkemenin görevsizlik kararı verilmesi gerektiği sonucuna vardı. Sanığın temyiz itirazları yerinde görüldü ve karar bozuldu. Kanunların uyarınca görevsizlik kararı verilmesinin zorunlu olduğu belirtildi.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (103/1. madde): Çocuğun cinsel istismarı suçu
- 6545 sayılı Kanun: Cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan kanun
- 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri Kanunu (12. madde)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (4. madde)
- 5320 sayılı Kanun: Ceza Muhakemesinde Uzlaşma Yoluyla Çözüm Kanunu
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (321. madde)

14. Ceza Dairesi 2016/7770 E. , 2020/3743 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.