MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK 157/1, 43, 62, 53, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, suç tarihinin “2012-2013 yılları içerisinde” olarak yazılması gerektiği halde “10/09/2013” olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün hata olarak görülmüştür.
Hükümden önce 05/08/2017 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7035 sayılı Kanun"un 21. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 291. maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen ve bölge adliye mahkemelerinin kararlarına karşı yedi gün olarak öngörülen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği; ancak bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20/07/2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtay"dan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK"un 305 ila 326. maddelerinin uygulanması gerektiği ve 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesi uyarınca da temyiz süresinin bir hafta olduğu gözetilmeden, hüküm fıkrasında kanun yoluna başvuru süresinin 15 gün olduğu belirtilmek suretiyle yanıltıcı ifade kullanılmış olması karşısında; sanık müdafiinin yedi günlük yasal süresi geçtikten sonra yaptığı temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek ve Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda dosyanın uzlaştırma bürosu gönderildiği, ancak; uzlaştırmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, katılan ile önce arkadaşlık kurduğu, sonrasında ise kendisiyle evlenmek niyetinde olduğuna inandırıp parasını değerlendireceğini söyleyerek kandırmak suretiyle değişik tarihlerde toplam 130 bin TL civarında parasını aldığı ve bu şekilde zincirleme biçimde dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu olayda; sanık savunması, katılan ve tanık beyanları, banka yazı cevapları, tapu ve dekont örnekleri ile tüm dosya kapsamından, sanığın mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiş olup hükümde adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğinin ihtarı hususu Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2015/962 E.-2018/16 K. sayılı ilamında belirtildiği üzere; ihtarın 5237 sayılı TCK"nın 52/4 maddesindeki düzenlemeye aykırı olmaması ve 5275 sayılı Kanun"un 106/3 maddesinde 18/06/2014 tarihinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görüldüğünden tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin, suçun sübut bulmadığına, delillerin takdirinde hata edildiğine, şüpheden sanığın yararlanması gerektiğine, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil mevcut olmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 08/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.