14. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/16598 Karar No: 2019/4238 Karar Tarihi: 09.05.2019
Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/16598 Esas 2019/4238 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Dava, mirasın hükmen reddi talebine ilişkindir. Mahkeme, davayı reddetmiştir. Ancak davacılar vekili, davadan feragat etmiştir. Feragatin, karşı tarafın muvafakatine bağlı olmadığı ve kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. Kararda feragatın kati bir hüküm olduğu ve kayıtsız şartsız olması gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri ise; HMK'nun 307. ve 309. maddeleridir.
14. Hukuk Dairesi 2016/16598 E. , 2019/4238 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 05.06.2015 gününde verilen dilekçe ile mirasın hükmen reddi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 29.01.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü: K A R A R Dava, mirasın hükmen reddi isteğine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Davacılar vekili Av. ..., hükmün verilmesinden ve kararı temyizinden sonra 18.03.2019 tarihli dilekçesi ile davadan feragat ettiğini bildirmiş, dosyada mevcut 13.03.2015 tarihli vekaletnamesinde davadan feragate yetkili bulunduğu anlaşılmıştır. 6100 sayılı HMK’nun 307. maddesinde feragatin, davacının, talep sonucundan kısmen veya tamamen vazgeçmesi olduğu belirtilmiştir. 6100 sayılı HMK’nun “Feragat ve kabulün şekli” başlıklı 309. maddesi hükmüne göre de feragat ve kabul, dilekçeyle veya yargılama sırasında sözlü olarak yapılır. Feragat ve kabulün hüküm ifade etmesi, karşı tarafın ve mahkemenin muvafakatine bağlı değildir. Kısmen feragat veya kabulde, feragat edilen veya kabul edilen kısmın, dilekçede yahut tutanakta açıkça gösterilmesi gerekir. Feragat ve kabul, kayıtsız ve şartsız olmalıdır. Yukarıda belirtildiği üzere feragatin kati bir hükmün hukuki neticelerini hasıl edeceği hükme bağlanmıştır. Yine belirtmek gerekir ki feragatin geçerliliği karşı tarafın muvafakatine bağlı değildir. Etkisini onu yapanın tek yönlü irade beyanı ile doğurur. Yargıtay’ın yerleşmiş uygulamaları da bu doğrultudadır. (11.4.1940 tarihli ve 70 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.5.1992 tarihli ve 1992/2-250/364 sayılı kararı) Bu nedenle kararın davacının davadan feragati hakkında mahkemesince bir karar verilmek üzere bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle feragat nedeniyle hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 09.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.