Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/3168 Esas 2014/2834 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/09/2012
NUMARASI : 2011/32-2012/503

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalının sürücüsü olduğu aracın davacı Elif"in eşi diğer davacıların babaları ve destekleri olan yaya O. G."e çarparak ölümüne sebebiyet verdiğini ileri sürerek, destek tazminatı ve tedavi giderleri olarak toplam 10.000,00 TL. maddi tazminat ile toplam 160.000,00 TL. manevi tazminatın faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin olayda kusurunun olmadığını ve davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, ceza yargılamasına ilişkin dosya içeriği, keşif, tanık beyanları ve bilirkişi raporlarına göre, olayda davalının kusurlu olmadığı ölen yayanın tam kusurlu olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece dava konusu olay nedeniyle Ankara 10.Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/42 Esas 2011/11 K. sayılı dosyasındaki yargılama sırasında alınan ve davalı sürücünün olayda kusursuz olduğunu bildiren 09.8.2010 tarihli bilirkişi heyeti raporu ve 08.11.2010 tarihli Adli Tıp Kurumu raporu ile yargılama sırasında mahkemece yapılan keşif sonucu alınan bilirkişi raporu gereğince yazılı şekilde hüküm kurulmuş ise de; anılan ceza mahkemesi kararının katılan vekilince temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Yüksek 12.Ceza Dairesinin 2013/541-21671 E/K. Sayılı ilamı ile kaza tespit tutanağı ile hazırlık aşamasında alınan 26.11.2008 tarihli bilirkişi kusur raporunun oluşa ve dosya içeriğine uygun bulunarak ceza mahkemesinin sanık sürücünün beraatine ilişkin kararının bozulmasına karar verildiği, bozmadan sonraki yargılamada Ankara 10.Asliye Ceza Mahkemesinin 19.2.2014 tarih 2014/51-69 E/K. Sayılı kararı ile sanığın (davalının) olayda tali kusurlu olduğundan bahisle hakkında hüküm kurulduğu anlaşılmaktadır.
Borçlar Kanunu"nun 53.maddesi (6098 S.TBK"nun 74.maddesi) uyarınca, hukuk hakimi ceza mahkemesince belirlenen kusur oranıyla bağlı değil ise de ceza mahkemesince belirlenen maddi olgu ile bağlı olduğu açıktır.
O halde, mahkemece, anılan ceza davası neticesinin beklenmesi, ondan sonra varılacak sonuca göre karar verilmesi gerektiğinden hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 3.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.