Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/282 Esas 2022/2984 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 47,60 TL maddi, 50,00 TL manevi tazminatın yakalama tarihi olan 09.06.2014 tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine
Temyiz Edenler : Davalı vekili, davacı vekili

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190 TL olduğu ve davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 97,60 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle, tebliğnamede davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının düzeltilerek onanmasını isteyen görüşüne iştirak edilmemiştir.
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190,00 TL olduğu ve yağma suçundan 09.06.2014 – 10.06.2014 tarihleri arasında 2 gün gözaltında kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 97,60 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
Davalı vekilinin temyizinin katılma yolu ile yapılmadığı dikkate alınarak, 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
2-Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığının 2014/57598 Soruşturma sayılı soruşturma dosyası kapsamında, davacının yağma suçundan 09.06.2014 – 10.06.2014 tarihleri arasında 2 gün gözaltında kaldığı, yapılan soruşturma sonunda kovuşturmaya yer olmadığına hükmedildiği, hükmün 18.03.2015 tarihinde kesinleştiği, gözaltı tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Gerekçeli karar başlığında dava türü olarak “Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat” yerine “Maddi ve manevi tazminat” olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir. Hükmolunan maddi ve manevi tazminatın miktarının toplamı üzerinden davacı lehine vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden, her bir tazminat türü için ayrı vekalet ücreti takdir edilmesi, temyiz eden sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Davacının 4.000,00 TL maddi, 5.000,00 TL manevi tazminatın yakalama tarihinden itibaren faizi ile birlikte talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 47,60 TL maddi, 50,00 TL manevi tazminatın yakalama tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildilmesinde herhangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin tazminat miktarlarının eksik olduğuna, usul ve yasaya aykırı karar verildiğine ve sair tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme aykırı olarak ONANMASINA, 18.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi