
Esas No: 2020/11994
Karar No: 2022/2972
Karar Tarihi: 18.04.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/11994 Esas 2022/2972 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulundu. Mahkeme, davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne karar verdi ve davalı hazineden 600 TL manevi tazminatın davacıya verilmesine hükmetti. Davalı vekili, kararı temyiz etti ancak 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi ve 5219 sayılı Kanunun 2. maddesiyle değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle temyiz istemi reddedildi. Kanun maddeleri: 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi, 5219 sayılı Kanunun 2. maddesiyle değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddeleri, 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 600,00 TL manevi tazminatın davalı hazineden alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190,00 TL olduğu ve halkı kin ve düşmanlığa tahrik veya aşağılama suçundan 13.08.2015 tarihinde gözaltında kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 600,00 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE, 18.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.