
Esas No: 2022/1054
Karar No: 2022/3045
Karar Tarihi: 19.04.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/1054 Esas 2022/3045 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2022/1054 E. , 2022/3045 K."İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK'nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereği mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin ceza miktarına, kusur durumuna, hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve erteleme hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık idaresindeki otomobille, gündüz vakti, meskun mahalde, üç şeritli, bölünmüş asfalt kaplama karayolunda orta şeritte seyrederken, sağ şeride geçmek için kontrolsüzce manevra yaptığı esnada, otomobilinin sağ ön kısımlarıyla, hemen önünde seyreden sürücü Mesut idaresindeki arkasında römork takılı traktörün sol arka kısmına çarpmasıyla, sanığın asli kusuruyla bir kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilir, bir kişinin ise vücudundaki kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarını 4. dereceden etkileyecek şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
1-)Sanık hakkında hükmedilen sonuç ceza olan adli para cezasının günlük miktarının takdir edilmesinin ve hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmesinin dayanak maddeleri olan 52/2-3. maddelerinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-)Sanığa verilen taksitli adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsiline karar verileceğinin ve ödenmeyen para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin ihtaratı yerine ödemeyen adli para cezasının kamu yararına bir işte çalışma tedbirine, buna da uymaması halinde aynı miktar üzerinden hapse çevrileceğinin ihtaratına yer verilerek TCK'nın 52/4. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 2. fıkrasının 6 ve 7. paragraflarının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığa verilen 10 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 300 tam gün olarak belirlenmesine; TCK'nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 6000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi ve aynı fıkranın 8. paragrafının ''edileceği'' ibaresinden sonraki kısmın çıkartılarak yerine ''ödenmeyen para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin ihtaratına'' ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.