Yaralama - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/8823 Esas 2020/4148 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8823
Karar No: 2020/4148
Karar Tarihi: 11.02.2020

Yaralama - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/8823 Esas 2020/4148 Karar Sayılı İlamı

Özet:

18. Ceza Dairesinin 2019/8823 E. ve 2020/4148 K. sayılı kararı üzerine yapılan temyiz incelemesinde, sanık hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından mahkumiyet kararı verildiği, adli para cezasının miktarına göre hükümlerin kesin nitelikte olduğu ve temyiz isteminin reddedildiği belirtilmektedir. Ayrıca, sanık hakkında kurulan hakaret suçu hükmünün de temyiz incelemesine tabi tutulduğu ve suçun işlendiği kanun maddesine uygun olarak nitelendirildiği, TCK'nın 53/1-b maddesinin infaz evresinde gözetilebileceği, sanık tarafından ileri sürülen nedenlerin yerinde görülmediği ve temyiz davasının esastan reddedildiği anlaşılmaktadır.
Kanun maddeleri: 6217 sayılı yasa, 5320 sayılı yasa'nın geçici 2. maddesi, TCK'nın 53/1-b maddesi.

18. Ceza Dairesi 2019/8823 E. , 2020/4148 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1) Sanık ... hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan hükümlerin temyizinin incelenmesinde;
Karar tarihinde yürürlükte bulunan 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasa"ya eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, sanığa doğrudan tayin edilen adli para cezalarının miktarına göre hükümlerin kesin nitelikte olduğu cihetle, Yerel Mahkeme tarafından kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak usul ve Yasa"ya uygun bulunan temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün temyizinin incelenmesinde ise;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesinin, infaz evresinde re"sen gözetilebileceği,
Anlaşıldığından, sanık ..."nın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 11/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.