MAHKEMESİ :... İcra Mahkemesi

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira bedelinin tahsili için icra takibine yapılan itirazın kaldırılması ve tahliye istemine ilişkindir.
Mahkemece, kısa kararda ;
1-Dava açıldıktan sonra dava konusu taşınmazın tahliye edildiği davacı vekilinin beyanı ile sabit olduğundan tahliye konusunda konusuz kalmış olması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına,
2-Davalı-Borçlunun borca yapmış olduğu itirazın yerinde görülmemesi nedeni ile reddine itirazın kaldırılması ile takibin devamına
3-.Şartları oluşmadığından icra inkar tazminatı hükmetmeye yer olmadığına,
4-Yargılama giderlerinin davalı üzerinde bırakılmasına
5-Davacı vekili lehine ücreti vekaletin takdirine karar verildiği halde
gerekçeli hükümde ;
1- Davalı-borçlunun yetkiye-borca itirazlarının kaldırılmasına;takibin devamına
2-Dava açıldıktan sonra dava konusu taşınmazın tahliye edildiği davacı vekilinin beyanı ile sabit olduğundan tahliye hususunun konusuz kalmış olması nedeni ile karar verilmesine yer olmadığına,
3-Harç peşin alındığından mahsubuna
4-Davacı tarafından yapılan 31.90.-TL yargılama giderinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine
5-Avukatlık asgari ücret tarifesi gereğince hesap ve takdir olan 285.-tl maktu vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalıya verilmesine karar verilmiştir.
Bu durumda kısa karar ile gerekçeli karar çelişkili bulunmaktadır.
10.4.1992 gün, 1991/7-1992/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince kısa kararla gerekçeli kararın çelişkili olması bozma nedeni oluşturur. Bu durumda mahkemece yapılacak iş önceki kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi kaldırmak kaydı ile yeni bir karar vermekten ibarettir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlanının kabulü ile H.U.M.K.nun 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususların incelenmesine şimdilik yer olmadığına, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 12.4.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.