MAHKEMESİ :Şanlıurfa 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ :10.04.2014
NUMARASI :Esas no:2013/429 Karar no:2014/408

Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma" davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı (koca) tarafından, kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri, davalı-karşı davacı (kadın) lehine takdir edilen tazminatlar, yoksulluk nafakası ve mal rejiminin tasfiyesi talebi yönünden; davalı-karşı davacı (kadın) tarafından ise boşanmanın sebebi, lehine hükmedilen tazminatların ve yoksulluk nafakasının miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-karşı davalı (koca) tarafından açılan boşanma davası ile davalı-karşı davacı (kadın) tarafından açılan karşı boşanma davası Türk Medeni Kanununun 166/4. maddesinde yer alan “fiili ayrılık” sebebine dayanmakta olup, her iki dava bakımından da bu sebep gerçekleştiği, mahkemece de böyle kabul edildiği halde, boşanmanın hukuki sebebinin hüküm sonucunda, bu madde yerine, aynı Yasanın 166/1-2. maddesi olarak gösterilmesi doğru değil ise de, neticede boşanmaya karar verildiğine göre, bu husus sonuca etkili görülmediğinden; bozma sebebi yapılmamış, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık bulunmamasına göre, davalı-karşı davacı (kadın)"ın tüm, davacı-karşı davalı (koca)"nın ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Davalı-karşı davacı (kadın)"ın, tazminatlar için faiz talebinin bulunmadığı, bu sebeple faize hükmedilemeyeceği nazara alınmadan, hüküm altına alınan tazminatlara yasal faiz yürütülmesine karar verilmesi doğru bulunmamıştır (HMK md. 26).
3-Davacı-karşı davalı (koca), dava dilekçesinde; boşanma talebinin yanında eşi adına kayıtlı olan taşınmazın paylaştırılmasını da istemiştir. Bu istek mal rejiminin tasfiyesi niteliğindedir. Davacı, aynı davalıya karşı olan, birbirinden bağımsız birden fazla asli talebini, aynı dava dilekçesinde ileri sürebilir (HMK md. 110). Ne var ki, boşanmanın fer"i niteliğinde olmayan bağımsız nitelikteki bu talebin gerektirdiği karar ve ilam harcının peşin bölümünün yatırılmış olması, yatırılmamış ise, başvurma harcının bu talebi kapsadığı da nazara alınarak, harç noksanlığının ilgilisine tamamlattırılması gerekir. O halde, davacı-karşı davalı (koca)"ya, bu talebiyle ilgili harç noksanlığını tamamlaması için süre tanınması (Harçlar K. m. 30-32), harç tamamlandığı takdirde hükmün boşanmaya ilişkin bölümünün temyizin şümulü dışında kalarak kesinleştiği ve tasfiye talebinin bu sebeple incelenebilir hale geldiği de nazara alınarak esasının incelenmesi, harç tamamlanmadığı takdirde sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, bu yönlerin nazara alınmaması doğru bulunmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden Nesrin"e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 123.60 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran C."e geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 17.12.2014 (Çrş.)