MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, kötü niyet tazminatı, yıllık izin, asgari geçim indirimi, manevi tazminat ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili; işyerinde alacaklarının ödenmediğini ve baskılara daha fazla dayanamayarak iş sözleşmesini sonlandırdığını beyan etmekle kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, genel tatil, asgari geçim indirimi, ücret ve manevi tazminat alacaklarının davalıdan tahsilini istemiş, talebini bilirkişi raporu doğrultusunda artırarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının iş sözleşmesini haklı nedenle sona erdirdiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davacı ve davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı temyizi yönünden:
Kıdem tazminatı bakımından uygulanması gereken faiz konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 120. maddesi hükmü uyarınca kıdem tazminatını düzenleyen 1475 sayılı İş Kanunu"nun 14. maddesi halen yürürlüktedir. Anılan 14. maddenin 11. fıkrası hükmüne göre kıdem tazminatının gününde ödenmemesi durumunda mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilmelidir.
Kıdem tazminatının zamanında ödenmemesi halinde bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiziyle birlikte ödenmesi gerektiği 1475 sayılı Kanun"un 14/11. maddesinde öngörülmüştür. O halde faiz başlangıcı fesih tarihi olmalıdır. Bu noktada, iş sözleşmesinin ölüm ya da diğer nedenlerle son bulması faiz başlangıcını değiştirmez. Ancak, yaşlılık, malullük aylığı ya da toptan ödeme almak için işyerinden ayrılma halinde 1475 sayılı Kanun"un 14/3. maddesine göre işçinin bağlı bulunduğu kurum ya da sandığa başvurduğunu belgelemesi şarttır. Bu halde faiz başlangıcı da anılan belgenin işverene verildiği tarih olmalıdır.
Somut olayda, davacının davacının iş akdini haklı nedenle sona erdirdiği bu durumda faiz başlangıç tarihinin fesih tarihi olması gerektiği düşünülmeden yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirir.
3-Davalı temyizi yönünden:
Davacı işçinin fazla mesai yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla mesai çalışması yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen söz konusu alacakların ödendiği varsayılır.
Fazla mesai çalışmasının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir.
Somut olayda; davacı 29.06.2010-14.09.2012 tarihleri arasında davalı işyerinde teknik servis elemanı olarak çalışmıştır. Davalı tarafından dosyaya sunulan davacı tarafından kullanılan hizmet aracına ilişkin 2012 yılı içerisindeki 9 aylık sürece dair GPS kayıtları üzerinden hazırlanan günlük tablo dikkate alınmakla ve bu veriler tüm döneme uygulanmak suretiyle fazla mesai belirlemesi yapılmıştır. Ancak tanıkların da davacının bazen günlük 1 bazen 10 saat çalışması olduğuna dair beyanları ve farklı ve net saat olmadığına yönelik ifadeleri ile söz konusu aylar haricinde kayıt yer almaması dikkate alındığında fazla mesai hesaplaması için dosya ek rapor tanzimi adına bilirkişiye gönderilmek suretiyle GPS kaydı olmayan dönemler dışlanarak yeniden belirleme yapılmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.05.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.