Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı bozmaya uyularak verilen hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Talep, Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2001/9 Esas sayılı dosyası ile birleştirilen aynı mahkemenin 2002/280 Esas sayılı dosyasında verilen kabul kararının davalının hükmü temyiz etmemesi nedeniyle kesinleştiğinden kesinleşme şerhinin verilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece bozmaya uyularak ve 2013/227 Esasa kaydedileek yapılan yargılama sırasında davacının 28.06.2017 tarihli dilekçesiyle yaptığı kesinleşme şerhi isteğinin reddine karar verilmiş, davacının 23.08.2017 tarihli dilekçesiyle yaptığı temyiz istemi 28.09.2017 tarihli aynı dosya üzerinden verilen ara kararı ile ara kararları temyizi kabil olmayan kesin kararlardan olduğundan, davacının kesin hükme yönelik temyiz talebinin reddine dair verdiği ek karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesinde Bölge Adliye Mahkemesi"nin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında kesinleşinceye kadar, 1086 sayılı Kanun"un 26.09.2004 tarih ve 5236 sayılı Kanun"la yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı belirtilmiş olup, eldeki davada verilen ilk karar 16.12.2005 tarihli olduğu, davacının temyizi üzerine Dairemizin 25.01.2013 gün 2012/4388 Esas 2013/381 Karar sayılı ilâmıyla bozulduğundan incelenmesinin Yargıtay"da ve 1086 sayılı HUMK"nın 26.09.2004 tarih ve 5236 sayılı Kanun"la yapılan değişiklikten önceki 427 ve devamı maddelerine göre yapılacağı kabul edilmiştir.
1086 sayılı HUMK"nın 427. maddesinin 1. fıkrası 1. cümlesinde göre mahkemelerden verilen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurabileceği hükmü getirilmiş olup, ara kararların ancak esasla birlikte temyiz konusu yapılabileceği, müstakilen temyiz edilmesi
mümkün olmadığı ve ara kararlarına tarafların yaptığı itiraz üzerine verilen kararların da temyizi mümkün olmadığı, bunun sonucu olarak mahkemenin davacının temyiz talebinin reddine dair ek ara kararında usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle 1086 sayılı HUMK"nın 427/I. fıkrası hükmünce ara kararları temyiz edilemeyeceğinden, mahkemenin temyiz talebinin reddine dair 28.09.2017 gün, 2013/227 Esas sayılı dosyası üzerinde verdiği karara karşı davacının yaptığı temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan kararın ONANMASINA, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 14.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.