Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/5275 Esas 2019/1498 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkil şirket çalışanlarından..."ın servis aracında bulunduğu sırada davalı Bakanlığa ait cankurtaran aracı tarafından çarpılmak suretiyle meydana gelen trafik kazasında hayatını kaybettiğini, müteveffanın yakınları tarafından ... 2. İş Mahkemesinin 2009/1066 esas sayılı dava açıldığını, yargılama sonunda maddi ve manevi tazminata hüküm kurulduğunu, olayda davalının %80 oranında müvekkiline ait araç sürücüsünün ise %20 oranında kusurlu bulunduğunu, kararın kesinleşmesi sonrasında icra dosyası ile açılan takipte müvekkilinin müteselsil sorumluluk kapsamında tüm borcu ödediğini belirterek toplam 364.785,72 TL"nin ödeme tarihi 05/05/2014 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan rücuen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına 14/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.