Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/5579 Esas 2019/173 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5579
Karar No: 2019/173
Karar Tarihi: 07.01.2019

Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/5579 Esas 2019/173 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme, sanığın fuhuş suçunu işlediğini kanuna uygun olarak saptadı. Tüm kanıtlar ve savunmalar tam olarak tartışıldı. Eylemler doğru olarak nitelendirildi ve kanunda öngörülen suç tipine uydu. Cezası kanuni olarak uygulandı. Sanığın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmedi ve temyiz davası reddedildi.
Kanun maddeleri:
- Fuhuş suçunun cezalandırılmasına dair Türk Ceza Kanunu'nun 227. maddesi
- Duruşma tutanağı, belgeler ve gerekçeye dayanan vicdani kanıtın önemi ve değeri hakkında Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi
- Temyiz davasının reddi halleri ve kararın kesinleşmesi hakkında Türk Ceza Kanunu'nun 309. maddesi

18. Ceza Dairesi 2018/5579 E. , 2019/173 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen fuhuş eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 07/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.