Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/332 Esas 2022/3082 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/3-d, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi yeniden düzenlenmiş olan “Basit Yargılama Usulü” başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan “Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir." şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada mahkemece basit yargılama usulünün uygulanmamasına karar verildiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
TCK'nın 89/1. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edilmiş olması ve aynı Kanunun 50/2. maddesindeki “suç tanımında hapis cezası ile adlî para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hâllerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu ceza artık adlî para cezasına çevrilmez” şeklindeki açık hüküm karşısında, tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Dosya içeriğine göre, olay günü, gündüz vakti, yağmurlu havada, azami hız limitinin 30 km/saat olduğu meskun mahalde,sanığın sevk ve idaresindeki ticari otobüs ile bölünmüş iki şeritli, asfalt kaplama, zemini ıslak,iniş eğimli caddede sol şeritte seyir halindeyken olay mahalline geldiğine seyir istikametine göre yolun sağından yaya geçidi üzerinden karşıdan karşıya geçmeye çalışan ...’a çarparak tamamen kusurlu olarak ...’ın yaşamını tehlikeye sokan, hayat fonksiyonlarını ağır (6) derecede etkileyecek nitelikte kemik kırığı ve yüzünde sürekli değişiklik oluşacak nitelikte yaralanmasına neden olduğu olayda,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, eksik inceleme yapıldığına, kusur durumuna, hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve erteleme hükümlerinin uygulanmamasına, ceza miktarına yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sakarya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.11.2015 tarih ve 2015/221 Esas, 2015/756 karar sayılı, sanığın TCK’nın 89/1, 89/2-e, 53/6. maddeleri gereğince neticeten 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hükmün sadece sanık müdafii tarafından temyiz edildiği ve belirtilen cezanın sanık bakımından kazanılmış hak oluşturduğu hususunun CMUK'un 326/son maddesi gereğince infaz aşamasında gözetilmesine karar verilmesi gerekirken, sanığın neticeten 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün “Sanık hakkında mahkememizce verilen önceki mahkumiyet hükmünün yalnızca sanık müdafince temyiz edildiği ve aleyhe hüküm kurma yasağının söz konusu olduğu gözetilerek, önceki hükümde olduğu gibi sanığın NETİCETEN 1 YIL 6 AY HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA;” şeklindeki dördüncü paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, “Sakarya 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 05.11.2015 tarih ve 2015/221 Esas, 2015/756 karar sayılı hükmünün sadece sanık müdafii tarafından temyizi üzerine bozulması nedeniyle sonuç ceza miktarı sanık lehine kazanılmış hak teşkil ettiğinden, CMUK'un 326/son maddesi dikkate alınarak, sanık hakkındaki 1 yıl 6 ay hapis ile cezalandırılmasına ilişkin mahkumiyet hükmünün İNFAZ AŞAMASINDA GÖZETİLMESİNE” cümlesinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 19.04.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.