Danıştay 8. Daire 2021/608 Esas 2021/2419 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/608
Karar No : 2021/2419

Temyiz İsteminde Bulunanlar : 1- (Davacı) …
Vekili : Av. …
2- (Davalı) … Valiliği
Vekili : Av. …

İstemin Özeti : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının hukuka aykırı olduğu öne sürülerek, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti : Taraflarca savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi : …

Düşüncesi : İstemin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Sekizinci Dairesince işin gereği görüşüldü:

İdare ve vergi mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenip bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında yazılı nedenlerin bulunmasına bağlıdır.
İdare Mahkemesince verilen karar ve dayandığı gerekçe usul ve kanuna uygun olup, bozulmasını gerektiren bir neden bulunmadığından, temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanmasına ve temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (onbeş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 21/04/2021 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.

KARŞI OY :
(X)-Dava, davacı tarafından, işletmekte olduğu sürücü kursu hakkında verilen kapatma kararının yargı kararı ile iptal edilmesi üzerine, işyerinin faaliyette olmadığı dönem için uğranıldığı ileri sürülen 60.000,00 TL maddi ve 60.000,00 TL manevi zararın kapatma işleminin yapıldığı tarihten itibaren işletilecek reeskont faiziyle birlikte tazminine karar verilmesi istemiyle açılmıştır.
İdare Mahkemesince, davacıya ait sürücü kursunun 16/02/2010-25/02/2010 tarihleri arasında kapalı kalması sebebiyle uğranılan maddi zararın tespiti amacıyla yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucunda düzenlenen 05/11/2014 havale tarihli bilirkişi raporunda işletmenin dava konusu kapatma nedeniyle uğradığı kar kaybının 11.040,74 TL olduğu görüş ve kanaatine varıldığının bildirilmesi üzerine davacıya ait sürücü kursunun 16/02/2010-25/02/2010 tarihleri arasında kapalı kalması sebebiyle uğranılan maddi zararın 11.040,74 TL olduğu, bu tutarın dava tarihi olan 04/12/2013 tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte tazmini gerektiği, manevi tazminat yönünden ise; davacıya ait sürücü kursunun uzun süreden beri faaliyette bulunduğu ve kapatma kararı uyarınca kursiyer kabulü yapamadığı dikkate alındığında, davalı idarenin hizmet kusuru sebebiyle ticari itibar kaybına uğranılması ve işyerinin kapanması sebebiyle uğranılan psikolojik sıkıntı sebebiyle davacının manevi açıdan da zarara uğradığı kabul edilerek yapılan değerlendirme neticesinde davacıya takdiren 5.000,00 TL manevi tazminat ödenmesi gerektiği gerekçesiyle tazminat talebinin kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Manevi tazminat gerçekte bir tazmin aracı olmayıp, tatmin aracıdır. Manevi değerlerinde bir eksilme meydana gelen, duyduğu acı, elem, ızdırap, üzüntü ve sarsıntı nedeniyle yaşam zevki azalan kişiye manevi tazminat adı altında verilecek miktar olarak tanımlanmakta olup; tam yargı davası öncesinde açılan iptal davasında verilen her iptal kararının da manevi tazminat sonucu doğurmayacağı açıktır.
Uyuşmazlıkta, her ne kadar davacının sahibi olduğu sürücü kursunun 30 gün süreyle kapatılmasına yönelik işlemin, davacı kurumun eylemi sabit olmakla birlikte İş Kanunu hükümleri uyarınca cezayı gerektirdiği, dava konusu işlemin mükerrer cezalandırma olduğu gerekçesiyle yargı yerince iptal edilmiş ise de; anılan işlem nedeniyle uğranıldığı iddia edilen maddi zararın Mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesi neticesinde karşılandığı ve kurumun sadece dokuz gün süreyle kapalı kaldığı görüldüğünden, iş bu dava kapsamında manevi tazminat talebinin karşılanabilmesi için gerekli şartların oluşmadığı kanaatiyle kararın manevi tazminata ilişkin kısmının bozulması gerektiği görüşüyle çoğunluk kararına katılmıyoruz.