Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/15567 Esas 2014/25863 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Alanya 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ :14.03.2014
NUMARASI :Esas no:2012/1128 Karar no:2014/360

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı (kadın) tarafından velayete ilişkin düzenleme, nafaka isteklerinin reddi, çocuklar için hükmedilen tedbir ve iştirak nafakası ile lehine hükmedilen tazminatların miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davalı, 04.10.2013 tarihli oturumda “çocukları için iştirak nafakası talebi bulunmadığını” ifade etmiştir. Davalının bu beyanı nazara alınmadan, velayetine bırakılan tarafların müşterek çocukları için davacının iştirak nafakası ödemekle yükümlü tutulması doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere velayet yönünden oyçokluğuyla, diğer yönlerden oybirliğiyle karar verildi. 17.12.2014 (Çrş.)
KARŞI OY YAZISI
Mahkemece, “çocukların fiilen babalarının yanında kalıyor ve yaşamlarını uzunca bir süredir babanın yanında sürdürüyor olmaları, alıştıkları ortamdan uzaklaştırılmalarının menfaatlerine aykırı olacağı” gerekçesiyle velayetleri davalıya bırakılmıştır.
Taraflar Alanya’da iken, davacının eşinden gördüğü fiziki şiddet sebebiyle ortak konuttan ayrıldığı, davalının dava sırasında Alanya’daki işini bırakıp, çocukları da alarak köydeki (Yatağan’a) ailesinin yanına döndüğü, çocukların dava sırasında davalının ailesinin yanında kaldıkları dosyadaki delillerden anlaşılmaktadır.
Çocuklardan Eylül 2005, S. E. ise 2009 doğumludur. Yaşları itibarıyla anne bakım ve şefkatine muhtaçtırlar. Ana yanında kalmalarının çocukların bedeni, fikri ve ahlaki gelişmelerine engel olacağı yönünde ciddi ve inandırıcı deliller bulunmamaktadır. O halde, çocukların velayetlerinin anneye verilmesi gerekirken, davalının yarattığı fiili duruma üstünlük tanınarak velayetin babaya bırakılması usul ve yasaya aykırıdır. Hükmün bu sebeple bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğa bu yönden katılmıyorum.